به گزارش «تهران پرس»؛ پس از دوره‌ای تعطیلی و جمع‌آوری، دکه‌های غذا در خیابان «سی تیر» با شکل و ساختار جدید در حال بازگشت هستند. غرفه‌ها ظاهری استاندارد و طراحی‌شده دارند و فضای خیابان با نظم بیشتری نسبت به گذشته مدیریت می‌شود. تعداد دکه‌ها کاهش یافته و کنترل بیشتری بر نحوه فعالیت آنها اعمال می‌شود؛ از جمله نظارت بهداشتی، ساعات کاری محدودتر و الزام به رعایت استاندارد‌های زیست‌محیطی.
چالش‌های موجود
تضاد میان گردشگری و سکونت شهری
حضور گسترده مردم و بوی غذا، موسیقی زنده و ازدحام شبانه با اعتراض برخی ساکنان اطراف و نهاد‌های مجاور همراه شده است. آنها معتقدند که آرامش منطقه و فضای فرهنگی خیابان با کاربری جدید آن در تضاد است.
مشکلات بهداشتی و ایمنی غذایی
اگرچه ظاهر غرفه‌ها تغییر کرده، اما همچنان نگرانی‌هایی در مورد نحوه نگهداری مواد غذایی، نظافت پرسنل و استاندارد بودن پخت‌وپز باقی مانده است. با توجه به سرعت بالای ارائه خدمات، رعایت دقیق اصول بهداشتی چالش‌برانگیز است.
تأثیر منفی بر بافت تاریخی
«سی تیر» در مجاورت بنا‌هایی مانند موزه ملی، کلیساها، کنیسه و مسجد تاریخی قرار دارد. تردد بالا، آلودگی صوتی و بوی غذا ممکن است به تدریج به هویت تاریخی این محور لطمه بزند. این موضوع، نگرانی کارشناسان میراث فرهنگی را به همراه داشته است.
عدم شفافیت در واگذاری غرفه‌ها
یکی از مسائل همیشگی، نحوه واگذاری غرفه‌ها به متقاضیان است. نبود شفافیت، ایجاد انحصار و نبود فرصت برابر برای فعالان واقعی این حوزه، باعث ایجاد نارضایتی در میان برخی متقاضیان شده است.
فشار بر زیرساخت‌های شهری
تجمع بالای جمعیت، استفاده گسترده از برق، جمع‌آوری زباله و نیاز به نیرو‌های خدماتی، فشار زیادی بر زیرساخت‌ها وارد می‌کند. شهرداری برای مدیریت این وضعیت نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و بودجه کافی است.
در حال حاضر، وضعیت دکه‌های خیابان «سی تیر» تهران با اختلاف نظر‌هایی میان شهرداری، شورای شهر و برخی نهاد‌های فرهنگی مواجه است. این اختلافات به چالش‌هایی در اجرای برنامه‌های مربوط به این خیابان منجر شده است.
برنامه‌های شهرداری تهران
شهرداری تهران با هدف احیای خیابان «سی تیر» به‌عنوان یک گذر گردشگری، برنامه‌هایی را برای بازطراحی و استقرار مجدد دکه‌های غذا و صنایع‌دستی در نظر گرفته است. بر اساس اظهارات سعید بیگی، مدیرعامل شرکت ساماندهی صنایع و مشاغل شهر تهران، قرار است ۳۰ کانکس با طراحی جدید در این خیابان مستقر شوند که ۲۰ کانکس به عرضه غذا و ۱۰ کانکس به فروش صنایع‌دستی اختصاص دارد. در طراحی جدید، تلاش شده است تا با کاهش تعداد دکه‌ها، استفاده از تهویه مناسب و تعیین ساعات فعالیت مشخص، مشکلات گذشته کاهش یابد.
موضع شورای شهر تهران
در مقابل، شورای شهر تهران با بازگشت دکه‌های غذا به خیابان «سی تیر» مخالفت کرده است. مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران، اعلام کرده است که تغییر کاربری خیابان‌ها باید در شورا تصویب شود و استقرار مجدد اغذیه‌فروشان در خیابان «سی تیر» بدون هماهنگی با شورا انجام شده است. وی همچنین اظهار داشته است که بوی غذا برای بیمارستان‌های مجاور ضرر دارد و از این موضوع جلوگیری می‌شود.
استمرار فعالیت دکه‌های خیابان «سی تیر» نیازمند نظارت مستمر نهاد‌های دولتی است
سینا ملکی یک شهروند تهرانی در گفتگو با خبرنگار تهران پرس گفت:خیابان «سی تیر» در سال‌های اخیر به یکی از مقاصد جذاب شهری برای تفریح و تجربه غذا‌های خیابانی بدل شده است. به‌عنوان یک شهروند تهرانی، حضور دکه‌های غذا را در این خیابان مثبت ارزیابی می‌کنم؛ چرا که موجب افزایش پویایی فضای شهری، تقویت گردشگری داخلی و ایجاد فرصت‌های شغلی برای جوانان شده است.
با این حال، لازم می‌دانم به برخی چالش‌های موجود نیز اشاره کنم. در برخی ساعات، به‌ویژه در روز‌های تعطیل، حجم بالای جمعیت باعث ازدحام، آلودگی صوتی و فشار بر زیرساخت‌های منطقه می‌شود. همچنین رعایت نکات بهداشتی و حفظ بافت فرهنگی و تاریخی خیابان باید در اولویت برنامه‌ریزان شهری قرار گیرد.
در مجموع، استمرار فعالیت دکه‌های خیابان «سی تیر» را مطلوب می‌دانم، مشروط بر آنکه نظارت مستمر، ساماندهی اصولی و تعامل با نهاد‌های فرهنگی و محلی به‌صورت جدی دنبال شود. این مسیر می‌تواند الگویی موفق برای توسعه متوازن فضا‌های شهری باشد.
براساس این گزارش، دکه‌های خیابان «سی تیر» فرصتی ارزشمند برای ایجاد یک فضای شهری پویا و زنده هستند، اما اگر با چالش‌های آن به‌درستی برخورد نشود، ممکن است به تهدیدی برای بافت تاریخی، آسایش ساکنان و سلامت عمومی تبدیل شوند. کلید موفقیت این پروژه، در اجرای عادلانه، نظارت مستمر و گفتگوی مؤثر میان مسئولان، مردم و کارشناسان نهفته است.
با توجه به اختلاف نظر‌های موجود میان شهرداری و شورای شهر تهران، آینده دکه‌های خیابان «سی تیر» هنوز مشخص نیست. اجرای موفقیت‌آمیز برنامه‌های مربوط به این خیابان نیازمند همکاری مؤثر میان نهاد‌های مختلف، رعایت استاندارد‌های بهداشتی و زیست‌محیطی، و توجه به نظرات ساکنان محلی و نهاد‌های فرهنگی است.
انتهای خبر/