به گزارش «تهران پرس»؛ با افزایش سریع جمعیت در کلانشهر تهران و رشد عمودی ساختمانها، زندگی آپارتمانی به بخشی جداییناپذیر از سبک زندگی شهروندان تهرانی تبدیل شده است. در چنین شرایطی، ارتقای فرهنگ آپارتماننشینی نه تنها یک ضرورت اجتماعی بلکه عاملی مهم در بهبود کیفیت زندگی شهری به شمار میرود. این گزارش به بررسی ابعاد مختلف فرهنگ آپارتماننشینی، چالشهای رایج و الزامات اخلاقی، قانونی و اجتماعی آن میپردازد.
مفهوم فرهنگ آپارتماننشینی
فرهنگ آپارتماننشینی به مجموعهای از هنجارها، رفتارها، قوانین و ارزشهایی گفته میشود که ساکنان یک مجتمع مسکونی برای همزیستی مسالمتآمیز و مسئولانه باید رعایت کنند. این فرهنگ در برگیرنده اصولی مانند احترام به حقوق دیگران، رعایت نظم و بهداشت عمومی، و مشارکت در امور مشترک ساختمان است.
چالشهای رایج آپارتماننشینی در تهران
تهران با تراکم بالای جمعیت و تنوع فرهنگی، با چالشهای متعددی در زمینه زندگی آپارتمانی مواجه است که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
بیتوجهی به ساعات استراحت و تولید صداهای مزاحم
عدم پرداخت بهموقع شارژ ساختمان
استفاده نادرست از فضاهای عمومی مانند پارکینگ، آسانسور و پشتبام
نگهداری حیوانات خانگی بدون رعایت اصول بهداشتی
اختلافات خانوادگی یا میانساکنین که به فضای عمومی کشیده میشود
الزامات فرهنگی و اخلاقی آپارتماننشینی
احترام متقابل
رعایت ادب و احترام در برخورد با همسایگان اساس همزیستی موفق است. بروز هرگونه اختلاف باید از طریق گفتوگوی مسالمتآمیز یا مراجع قانونی پیگیری شود.
رعایت حقوق دیگران
ساکنین موظفاند از ایجاد سر و صدای زیاد، پارک اشتباهی خودرو، یا ورود به فضای خصوصی دیگران خودداری کنند.
همکاری در امور ساختمان
پرداخت منظم شارژ، شرکت در جلسات ساختمان و همکاری با مدیر ساختمان از وظایف شهروندی هر ساکن است.
نظافت و بهداشت
رعایت بهداشت در راهروها، آسانسور، زبالهدانها و سایر فضاهای مشترک نشاندهنده میزان مسئولیتپذیری ساکنان است.
نقش قوانین و مدیر ساختمان
قانون تملک آپارتمانها مصوب سال ۱۳۴۳ و آییننامه اجرایی آن، چارچوب مشخصی برای زندگی در مجتمعهای مسکونی ارائه دادهاند. بر اساس این قوانین:
تصمیمات مجمع عمومی ساختمان برای همه ساکنین لازمالاجراست.
مدیر ساختمان مسئول اجرای مصوبات، جمعآوری شارژ و هماهنگی در تعمیرات است.
هرگونه بینظمی یا نقض قوانین میتواند از طریق شکایت در مراجع ذیربط پیگیری شود.
پیشنهادها برای بهبود فرهنگ آپارتماننشینی
برگزاری جلسات منظم آموزشی برای ساکنان
نصب تابلوهای اطلاعرسانی با قوانین ساده و قابل فهم
تشویق به مشارکت فعال در امور ساختمان
ایجاد گروههای مجازی ساکنان برای هماهنگی امور
تشکیل صندوق اضطراری برای موارد پیشبینینشده
یکی از نکات مغفول اما بسیار مهم در بحث فرهنگ آپارتماننشینی، تأثیر فضای مجازی و گروههای ارتباطی ساکنین (مثل گروههای واتساپ یا تلگرام ساختمان) بر روابط همسایگی است.
فضای مجازی؛ هم یاریرسان، هم چالشآفرین
در سالهای اخیر، بسیاری از مجتمعهای مسکونی در تهران برای هماهنگی بهتر میان ساکنان، اقدام به ایجاد گروههای مجازی کردهاند. این ابزارها در ظاهر برای تسهیل ارتباط، اطلاعرسانی و حل مسائل مشترک طراحی شدهاند، اما در عمل گاهی خود به منبع سوءتفاهم، درگیری و تنش تبدیل میشوند. دلایل اصلی این مشکل عبارتند از:
بیان تند یا غیرمحترمانه مطالب در فضای مجازی که بدون لحن و زبان بدن انجام میشود و گاه توهینآمیز تلقی میشود.
انتشار سریع شکایتها یا انتقادات بدون گفتوگوی مستقیم، که روابط انسانی را تضعیف میکند.
افزایش شایعهپراکنی یا قضاوتهای ناعادلانه بهجای حل منطقی مشکلات.
در عین حال، این گروهها اگر با مدیریت درست، آئیننامه مشخص و تعامل سازنده همراه باشند، میتوانند ابزاری مؤثر برای ارتقای مشارکت و حل مشکلات باشند.
پیشنهاد
در آئیننامه داخلی مجتمعها بخشی برای رفتار در فضای مجازی تعریف شود و ساکنان با اصول «ارتباط مؤثر و محترمانه آنلاین» آشنا شوند.
ترویج فرهنگ مسئولیتپذیری و ارتقای فرهنگ آپارتماننشینی
اصغر ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار تهران پرس گفت: به عنوان فردی که بیش از یک دهه در مجتمعهای مسکونی مختلف در تهران زندگی کردهام، معتقدم فرهنگ آپارتماننشینی در این شهر هنوز به مرحلهای از پختگی و بلوغ نرسیده است. بسیاری از ساکنین نسبت به حقوق دیگران بیتفاوت هستند و گاهی با رفتارهای ناآگاهانه مانند ایجاد سروصدای بیش از حد، بینظمی در فضاهای عمومی و عدم همکاری با مدیر ساختمان، زمینهساز تنش و نارضایتی در بین همسایگان میشوند.
از سوی دیگر، تجربه نشان داده است که با برقراری ارتباط مؤثر، رعایت ادب و تعامل سازنده، بسیاری از این مشکلات قابل حل هستند. به نظر میرسد آموزش مستمر، اطلاعرسانی عمومی و ترویج فرهنگ مسئولیتپذیری جمعی میتواند نقش مهمی در ارتقای فرهنگ آپارتماننشینی در تهران ایفا کند.
براساس این گزارش، زندگی آپارتمانی، نیازمند سطح بالایی از تعامل اجتماعی، احترام، و مسئولیتپذیری است. اگرچه زندگی در یک فضای مشترک ممکن است چالشبرانگیز باشد، اما با رعایت اصول اخلاقی، قانونی و انسانی، میتوان محیطی امن، آرام و دوستانه برای همه ساکنان ایجاد کرد. فرهنگسازی در این زمینه باید از طریق آموزش، قانونمداری و الگوسازی تقویت شود تا تهران به شهری با آپارتماننشینی هوشمندانهتر و انسانیتر تبدیل گردد.
انتهای خبر/