به گزارش خبرنگار «تهران پرس»؛ دستفروشی در مترو و خیابانهای شهرهای بزرگ تهران به یکی از معضلات اجتماعی تبدیل شده است. هر روزه، بسیاری از شهروندان در مسیر رفتوآمد خود با دستفروشانی مواجه میشوند که در ایستگاههای مترو، واگنها و معابر عمومی مشغول فروش کالاهای مختلف هستند.
افزایش دستفروشان؛ از معیشت تا سد معبر
افزایش نرخ بیکاری و مشکلات اقتصادی بسیاری از افراد را به سمت دستفروشی سوق داده است. این افراد، که اغلب از اقشار کمدرآمد جامعه هستند، برای تأمین هزینههای زندگی خود چارهای جز فروش اجناس در اماکن عمومی ندارند. با این حال، حضور گسترده آنها در مترو و پیادهروها باعث ایجاد مشکلاتی مانند اختلال در تردد، ازدحام و آلودگی صوتی شده است.
یکی از شهروندان تهرانی در گفتگو با خبرنگار«تهران پرس» اظهار داشت: «مترو برای تردد سریع است، اما گاهی آنقدر دستفروشان در واگنها حضور دارند که فضای کافی برای ایستادن هم نیست.»
در مقابل، یک دستفروش که در یکی از ایستگاههای مترو بساط دارد، میگوید: «اگر کار دیگری داشتم، اینجا نمیایستادم. اجاره خانه و خرج زندگی بالا رفته و ما هم مجبوریم که دستفروشی کنیم.»
واکنش مسئولان؛ برخورد یا ساماندهی؟
شهرداری و شرکت بهرهبرداری مترو بارها تلاش کردهاند تا با اجرای طرحهای مختلف، دستفروشان را از مترو جمعآوری کنند، اما این اقدامات تاکنون نتیجه قطعی نداشته است. برخی کارشناسان معتقدند که برخورد قهری با دستفروشان نهتنها مشکل را حل نمیکند، بلکه ممکن است باعث ایجاد نارضایتی اجتماعی شود. در مقابل، برخی پیشنهاد میدهند که فضاهای مشخصی برای فروش کالاهای ارزانقیمت در مترو یا معابر شهری در نظر گرفته شود تا هم حقوق شهروندان رعایت شود و هم دستفروشان معیشت خود را از دست ندهند.
یک کارشناس شهری در این زمینه میگوید: «راهکار اساسی، ایجاد بازارهای محلی و ساماندهی این افراد است. در برخی کشورها، به جای جمعآوری دستفروشان، آنها را در قالب تعاونیها سازماندهی کردهاند.»
به طور کلی؛ معضل دستفروشی در مترو و سطح شهر، تنها یک مشکل انتظامی نیست، بلکه ریشههای اقتصادی و اجتماعی دارد. تا زمانی که مشکلات معیشتی مردم حل نشود، نمیتوان انتظار داشت که این پدیده از بین برود. راهکارهای میانمدت مانند ایجاد بازارهای محلی، ارائه مجوزهای محدود و حمایت از کسبوکارهای کوچک میتواند به کاهش این معضل کمک کند.
انتهای خبر/خ