به گزارش تهران پرس؛ شهید «محمدحسین کرمعلیان»، نوزدهم تیر ماه سال ۱۳۴۰، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش قاسم، کارمند نیروی دریایی بود و مادرش عذرا نام داشت، تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت و فروشنده بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، چهارم تیر ماه سال ۱۳۶۷، در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید، پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
متن وصیت‌نامه شهید محمدحسین کرمعلیان:
چه بگویم و چه بنویسم که جداً شرمنده‌ام. چه دارم که بخواهم بنویسم؟ اگر بخواهم از گذشته‌ام بنویسم که جز تباهى و روسیاهى چیزى نبوده است و اگر از آینده بخواهم بنویسم که هنوز هیچ کارى نکرده‌ام؛ پس فقط و فقط از آن لحظه‌اى مى‌توانم بنویسم که بعد از سه بار استخاره، عاقبت آیه تشویق به جهاد را دیدم و نوید که شاید گناهان سنگینم را ببخشاید؛ پس اى حق تعالى! –ان‌شاءالله- به خاطر تو آمدم و با دیدن این شرایط جانم را کف دست گرفتم و آماده فداکارى در راهت هستم و بسیار فراوان امید به پذیرش توبه و بخشیده شدن دارم.
خدمت ملت ستمدیده ولى مقاوم، خواهشى بر حسب وظیفه دارم، مبنى بر اینکه امام را تنها نگذارید و فقط به رهنمودهاى او گوش فرا دهید و جبهه‌ها را همواره پُر و مستحکم نگه دارید که این جنایتکاران شرق و غرب و نوکرهاى وابسته‌شان، همواره در برابر توده‌هاى انقلابى و قهرمان که از روى ایمان و آگاهى ایستادگى مى‌نمایند، عاجز و شکست پذیرند.
از مسئولان و دست‌اندرکاران در هر سمت، پست و مقامى، چه کوچک و چه بزرگ خواهشمندم خود را در برابر خون تمامى شهدا احساس مسئولیت کنند، به این ملت زجر دیده ولى صبور و قهرمان، بیش از پیش توجه نمایند و از خدمتگزارى آنان ذره‌اى کوتاهى و فروگذارى ننمایند.»
انتهای پیام/