به گزارش تهران پرس، اسماعیل سلیمی در نشست «بررسی ایمنی کالبدی کلانشهر تهران با تأکید بر ایمنی گودها، پلها، ساختمانها و فضاهای زیرسطحی» که از سوی پژوهشکده سوانح طبیعی و کرسی یونسکو در مدیریت سوانح طبیعی برگزار شد، گفت:: بر اساس اصل تناظر مسئله و راهحل، ابتدا باید مسئله شهر را بشناسیم. مسئله ایمنی شهر پیچیده به لحاظ تکنیکال و انسانی و دارای سازمان است.
سلیمی در ادامه به ویژگیهای برنامه ایمنی شهر از قبیل چندتخصصی بودن، چند بخشی بودن، دارای ماهیت پیشگیری، جامع و مانع بودن، مخاطرهمحور، مبتنی بر ارزیابی ریسک، مورد نفاق نخبگان و دستگاهها، پرهزینه بودن، دارای پشتوانه قانونی و مشارکتی بودن اشاره کرد و گفت: ایمنی شهر، یک رشته تکبعدی نیست، مفهوم سناریو فنی و فرایند جانبی از رویکردهای تهیه برنامه ایمنی شهر است که باید از تصمیم تا اجرا و پایش در نظر گرفته شود.
وی با بیان اینکه سند ایمنی شهر یک سند ارجاعی به معنای یک سند مادر با اسناد پشتیبان عمدتاً مخاطرهمحور و با وظیفه هماهنگی اسناد ذیل خود است، گفت: سند ایمنی شهر قبل از بحران باید ماهیت راهنما داشته باشد، در هنگام کار باید مانیتور شود و بعد از تدوین هم ارزیابی شود.
سلیمی در ادامه گام اول و اولویتدار را تهیه فهرستی از اقداماتی که نباید انجام دهیم و جلوگیری از ریسک جدید، رفع خطر ریسکهای موجود و شناسایی و کاهش ریسک انباشته دانست و گفت: برای کاهش ریسک مفاهیم بدون اسناد مطالعاتی یا قانونی، باید سند تهیه شود و مفاهیم دارای پشتیبان قانونی و مطالعاتی نیز باید اجرایی شوند.
معاون پیشگیری و کاهش خطر سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران اجزای فرآیند ارزیابی خطر را اقداماتی از قبیل فرآیندهای سازمانی، حوزههای سیاستگذاری و فنی، برنامه مدیریت دادهها و ... عنوان کرد و گفت: این فرآیند دادهمحور است و دسترسی به دادهها مشکل است. از این رو محدودیتهای ارزیابی خطر از قبیل وابسته به نهادهای مختلف، ضرورت حفاظت از دادهها، نیاز به ابزارهای تحلیل خطر و ضرورت بکارگیری متخصصین تحلیل خطر در حوزههای مختلف باید درنظر گرفته شود.
سلیمی با بیان اینکه رویکرد ارزیابی خطر باید سناریو محور باشد گفت: برای ایمنی شهر نباید منتظر آینده و اعتبارات ماند و کار را باید از هر قسمتی که امکان دارد آغاز کنیم.
معاون پیشگیری و کاهش خطر سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران افزود: برنامه ایمنی شهر دارای ماهیت ماهوی و فرایندی است و برای اجرا نیاز به ساختار تشکیلاتی دارد. باید ردیف اعتباری اختصاصی و متمرکز در تمام دستگاهها برای ایمنی ایجاد شود که در تهران ایجاد شده است.
سلیمی در پایان بر ضرورت اصلاح رویههای غلط از قبیل اختصاص پروانه به ساختمانهای ناایمن و عدم الزام اصناف به تأییدیه ایمنی از شهرداری تأکید کرد و گفت: بیشتر ناایمنیها در پروژههای مشارکتی مانند متروپل رخ میدهد که میبایست در آنها گام به گام طبق دستورالعمل ویژه نظارت شود.