به گزارش گروه جامعه خبرگزاری تهران پرس، به گفته کارشناسان نوشیدن هشت لیوان توصیه شده احتمالاً مضر نیست اما ممکن است برای نیازهای واقعی ما بسیار زیاد باشد؛ با توجه به اینکه حدود نیمی از مصرف روزانه آب ما از طریق غذا تامین میشود، محققان تخمین میزنند که ما به جای دو لیتر، به حدود ۱.۳ تا ۱.۸ لیتر در روز نیاز داریم.
مطالعات قبلی در این زمینه به نظرسنجیهایی بستگی داشت که بر روی نمونههای کوچکی از افراد انجام میشد، اما اکنون بیش از ۹۰ دانشمند در سراسر جهان برای اندازهگیری میزان نیاز بدن به آب با استفاده از روشی متفاوت با یکدیگر همکاری کردهاند.
آنها از ۵ هزار و ۶۰۴ فرد که متعلق به ۲۳ کشور بودند در بازه زمانی هشت ماهه نظرسنجی کردند.
شرکت کنندگان مقدار اندازه گیری شدهای از آب را نوشیدند که با عنصر دوتریوم غنی شده بود که به طور طبیعی در بدن انسان یافت میشود و کاملا بی ضرر است.
کارشناسان سرعت ناپدید شدن دوتریوم از بدن را اندازه گیری کردند که نشان داد با چه سرعتی آب در بدن میچرخد و درنهایت تجزیه و تحلیلی که در مجله Science منتشر شد، حاکی از آن است افرادی که در محیطهای گرم و مرطوب و در ارتفاعات بالا زندگی میکنند و همچنین ورزشکاران، زنان باردار و شیرده به آب بیشتری نیاز دارند اما در بقیه گروهها این میزان توصیه شده صدق نمیکند.
پروفسور جان اسپیکمن، یکی از نویسندگان این مقاله از دانشگاه آبردین گفت: میزان گردش آب با نیاز آب آشامیدنی برابری نمیکند.
وی ادامه داد: «از آنجایی که بیشتر غذاها حاوی آب هستند، مقدار قابل توجهی از نیاز بدن به آب با خوردن غذا نیز تامین میشود. این مطالعه نشان میدهد که پیشنهاد رایج هشت لیوان احتمالاً برای اکثر افراد در بیشتر موقعیتها بسیار زیاد است.
او توضیح داد که نوشیدن هشت لیوان توصیه شده احتمالاً مضر نیست، اما همچنین در بیشتر شرایط لازم نیست.
محاسبات همچنین نشان میدهد یک مرد میانسال معمولی ممکن است روزانه به نوشیدن حدود ۱.۶ تا ۱.۸ لیتر آب و یک زن میانسال در همان سن و شرایط حدود ۱.۳ تا ۱.۴ لیتر آب نیاز داشته باشد. همچنین برای افراد هشتاد ساله این میزان ممکن است به حدود ۱.۱ لیتر در روز کاهش یابد، اما بستگی زیادی به این دارد که چه نوع غذایی می خورند. برای مثال، اگر آنها مقدار زیادی سوپ بنوشند، باید کمتر بنوشند.
دیل شولر از دانشگاه ویسکانسین-مدیسون و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «این یافتهها هرگز از هشت لیوان آب به عنوان یک دستورالعمل مناسب پشتیبانی نکرده است؛ در یک بدن سالم، مغز زمانی که آب بدن کم میشود، تشخیص میدهد و کلید تشنگی را میزند تا فرد به نوشیدن تحریک شود. همچنین هورمونی ترشح میکند تا کلیهها با متراکم کردن ادرار، آب را ذخیره کنند».
انتهای پیام/