به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران پرس»؛ شهید «محمدرسول دهقاننژاد»، تا پایان دوره ابتدایی درس خواند، کارگر بود. سال ۱۳۵۲ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، چهارم اسفند ماه سال ۱۳۶۲، در طلائیه بر اثر اصابت ترکش به سر و کتف، شهید شد و مزار مطهرش در زادگاهش واقع است.
متن وصیتنامه شهید محمدرسول دهقاننژاد:
«خدایا! مرا از بلاى غرور و خودخواهى نجات ده تا حقایق وجود تو را ببینم و جمال زیباى تو را مشاهده کنم. خدایا! من کوچک و ضعیفم و ناچیز و، چون پَرکاه در مقابل طوفان. خدایا! به من دیده عبرت بین عطا فرما تا بیشتر پى به کوچکى خود ببرم و عظمت و جلال تو را بیشتر احساس کنم. خدایا! خوش دارم گمنام و تنها به لقاى تو بپیوندم.
خدایا! دردمندم؛ روحم از شدت درد مىسوزد و قلبم مىخروشد؛ احساسم شعله مىکشد و بند بند وجودم به شدت درد کشیده و فریاد مىزند. تو مرا در بستر مرگ، آسایش بخش. خسته شدهام و دل شکسته، ناامیدم، دیگر این دنیا جاى من نیست، با همه وداع مىکنم و مىخواهم فقط با خداى خود تنها باشم.»
انتهای پیام/