بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان
الر تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِینٍ ﴿۱﴾
الف لام راء این است آیات کتاب [آسمانى] و قرآن روشنگر (۱)
رُبَمَا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ کَانُوا مُسْلِمِینَ ﴿۲﴾
چه بسا کسانى که کافر شدند آرزو کنند که کاش مسلمان بودند (۲)
ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَیَتَمَتَّعُوا وَیُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ ﴿۳﴾
بگذارشان تا بخورند و برخوردار شوند و آرزو [ها] سرگرمشان کند پس به زودى خواهند دانست (۳)
وَمَا أَهْلَکْنَا مِنْ قَرْیَةٍ إِلَّا وَلَهَا کِتَابٌ مَعْلُومٌ ﴿۴﴾
و هیچ شهرى را هلاک نکردیم مگر اینکه براى آن اجلى معین بود (۴)
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ ﴿۵﴾
هیچ امتى از اجل خویش نه پیش مىافتد و نه پس مىماند (۵)
وَقَالُوا یَا أَیُّهَا الَّذِی نُزِّلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ إِنَّکَ لَمَجْنُونٌ ﴿۶﴾
و گفتند اى کسى که قرآن بر او نازل شده است به یقین تو دیوانهاى (۶)
لَوْ مَا تَأْتِینَا بِالْمَلَائِکَةِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقِینَ ﴿۷﴾
اگر راست مىگویى چرا فرشتهها را پیش ما نمىآورى (۷)
مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِکَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا کَانُوا إِذًا مُنْظَرِینَ ﴿۸﴾
فرشتگان را جز به حق فرو نمىفرستیم و در آن هنگام دیگر مهلت نیابند (۸)
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿۹﴾
بىتردید ما این قرآن را به تدریج نازل کرده ایم و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود (۹)
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ فِی شِیَعِ الْأَوَّلِینَ ﴿۱۰﴾
و به یقین پیش از تو [نیز]در گروههاى پیشینیان [پیامبرانى]فرستادیم (۱۰)
انتهای پیام/