به گزارش تهران پرس؛ شهید «بهرام رضائی»، دوم فروردین ۱۳۴۰، در شهر اشتهارد تابعه شهرستان کرج به دنیا آمد. پدرش محمدعلی و مادرش محترم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. از سوی جهادسازندگی در جبهه حضور یافت. چهاردهم شهریور ۱۳۶۳، در سرپل ذهاب توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند. برادرش حمید نیز شهید شده است.
در ادامه متن وصیت‌نامه شهید «بهرام رضائی» را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
پدر و مادر مهربان
این وصیت‌نامه من پس از شهادت است قبل از اینکه این سعادت نصیبم شود من شروع کرده ام و امیدوارم بتوانم با یک پیروزى کامل یا جزئى براى خدا و اسلام و قرآن جان بى‌ارزشم را به الله آفریننده خود تسلیم نمایم.
امیدوارم بتوانم براى شما یک فرزند نیکو و صالح بوده باشم. از شما مى‌خواهم پس از شهادتم هیچ‌گونه گریه و زارى نکنید بلکه خوشحال باشید زیرا من پیروز شدم و به آرزوى خودم رسیدم و امیدوارم برادران و دوستان من بعد از من بتوانند با پایدارى مرز و بوم این کشور اسلامى را ازدست دشمنان پلید و کافر پاک گردانند ...
شما را به نماز سفارش مى‌کنم و دورى از گناهان ...
مادر جان! در هر موقع به یاد من افتادى و خواستى گریه کنى و یا اینکه بر سر قبر من بیایى آن لحظه به فکر کربلاى حسین(ع) باش که در آن زمان با کافران و ستمگران براى پابرجا ماندن اسلام و آزادى تمام مسلمانان اززیر سلطه یزید جنایتکار و جانى چگونه جان خود و فرزندان عزیزشان را دو دستى تقدیم حق تعالى کرده مادر مگر على اکبر، قاسم و سرباز شش ماهه‌اش در عاشورا در کربلاى امام حسین(ع) شهید نشدند مگر حضرت عباس دو دستش را از تن جدا نکردند پس من که از آن بزرگواران بیشتر نیستم بلکه یک بنده گناهکارم.
والسلام
خدا یار و یاورتان باد
سرباز وظیفه بهرام رضایى
انتهای پیام/