به گزارش خبرنگار تهران پرس؛ از بچه‌های آرام و خجالتی و ساکتی بود و کمک آر پی جی سعید پور کریم بود که برعکس اکبراینقدر پر جنب و جوش بود که یک دقیقه اروم و قرار نداشت و نهایتا همراه او در بهمن ماه ۱۳۶۴ در عملیات والفجر هشت شهید شد.
در ادامه وصیت نامه عارفانه «شهید اکبر مدنی» از منظر شما می‌گذرد:
خدایا، چون به تو می‌نگرم از جمله تاج‌دارانم و تاج بر سر و، چون به خود می‌نگرم از جمله خاک‌سارانم و خاک بر سر
خدایا همه یارانمان رفتند که تنها بودیم و تنها شدیم. مهاجران قبیله نور در نبرد با خصم دون به دشت روشنایی سفر کردند و بی‌انصار شدیم.
در همین چند کیلومتری از یاران ما در صحنه کربلا جانفشانی کردند و حسین (ع) این پیام سرخ را با شهادت خود و یارانش به ما رسانید. برادران تا به آن جا راهی نمانده. بار سفر بندید.
برادران سعی کنید همه کارهایتان برای رضای خدا باشد و نیت‌هایمان را خالص برای خدا کنیم و همیشه و همه وقت و همه جا خدا را سرلوحه کارهایمان قرار دهیم، مثل علی (ع) که فرمودند:
«اِتَّقوُا مَعاصِی اللهِ فی الخَلَوات فَاِنَّ الشّاهدُ هُوَ الحاکِم»؛ بپرهیزید از معصیت خدا در خلوت‌ها! به درستی که همان کس که ناظر اعمال شماست، همان حکم کننده روز قیامت است.
آن‌وقت که نیت‌هایتان خالص شد، بیشتر به دنبال خدا می‌روید و عاشق او می‌شوید و آن‌گاه خداوند هم به شما عشق می‌ورزد و هر کس را خدا به او عشق بورزد او را می‌کشد و خون‌بهایش هم خود خداست.
خرم آن روز کز این خانه ویران بروم / راحت جان طلبم از پی جانان بروم
ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست/ به هوای سر کویش پر و بالی بزنم.»
انتهای پیام/