به گزارش خبرنگار تهران پرس؛ «شهیدبهرام تندسته» فرمانده دلاور و محبوب گردان عمار، لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) بود که در تاریخ ۲۲ فروردین ۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۱ منطقه فکه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
آنچه در ادامه می‌آید فرازی از وصیت نامه این شهید والامقام است:
آنان که در راه ما جهادی کنند به راه پر معرفت خویش هدایتشان می‌کنیم
در مسلخ عشق جز نکو را نکشند/ روبه صفتان زشت خو را نکشند
اکنون زمان رفتن است، که ما موجیم و آسودگی ما عدم ماست. می‌روم تا ببینم سرنوشت چه بود. الهی رضایم به رضایت، الهی همانگونه که رسولت، پیامبرت می‌گوید «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی حُبَّک» عشقت را در دل ظلمانی من گنهکار بینداز تا به سوی نور هدایت شوم.
«اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنوا یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النّورِ» «وَ اجْعَل حُبَّک أَحَبَّ إِلَیَّ مِنَ الْمَاءِ الْبَارِدِ» قرار بده دوستیت را محبوبتر از شخص تشنه نسبت به آب خنک و گوارا. اکنون احساس تشنگی شدیدی نسبت به خدایم دارم. آه چه لذتی دارد «لقاء رب العالمین» را دیدن «خدا، خدا عاشقتم، عاشق روی ماهتم، رسانم بر لقائت، رسانم بر لقائت.»
همه چیز از خداست و هرگاه اراده کند می‌ستاند و هیچ احدی حق اعتراض ندارد، پس شما‌ای عزیزان من اعتراض می‌کنید که غضب خدا را به همراه دارد، به آنچه تقدیر کرد رضا باشید و معصیتش را مکنید به آنچه گفته از جان بپذیرید.
برادران و برادرم تا به کی غفلت، تا به کی ناسپاسی. یک سگ اگر استخوانش بدهند دُمش را به عنوان شکر گزاری و تشکر تکان می‌دهد، ما اندازه یک سگ هم نیستم، که از این همه نعمت که به قول مولا علی (ع) شمارندگان نتوانند شمارش نعمت‌هایش را بکنند. چگونه ما این قدر ناسپاسی می‌کنیم.
شکر خدا یعنی نعمت امام و رهبری را ارج بنهیم. شکر رهبری را که ما را از منجلاب و گرداب فسادی که تا به سر ما را در برگرفته بود نجات داد، به امید نجات از منجلاب غفلت و بی تفاوتی.
انتهای پیام/