به گزارش خبرنگار تهران پرس، ماه رمضان همواره از جایگاه و اهمیت خاصی در میان مسلمانان برخوردار است؛ این ماه پر برکت با ایجاد تغییراتی در زندگی روزمره افراد، سبب می‌شود مردم آغاز این ماه را جشن گرفته و با شب‌زنده‌داری‌های خود در این ایام به راز و نیاز با خداوند بپردازند. مسلمانان در هریک از کشورها تلاش می‌کنند تا با برگزاری آداب و رسومی که از جمله میراث گرانبهای گذشتگان به شمار می‌رود، ماه مبارک رمضان را جشن گرفته و به استقبال این ماه پر فضیلت بروند و آداب و رسوم و سنت‌های دیرین و کهن سرزمین خود و این ماه را زنده نگاه دارند. در این بخش گزارشی از نحوه برگزاری ماه مبارک رمضان در برخی از کشورهای جهان آورده شده است.
ماه رمضان در قطر
مسلمانان قطر از نیمه دوم ماه شعبان برای استقبال از ماه مبارک رمضان آماده می شوند و براساس عادت در این ماه جشن هایی را که ریشه در فرهنگ اجتماعی آنها دارد، برگزار می کنند.
شب های رمضان در قطر با سایر کشورها فرق می کند؛ مسلمانان پس از برپایی نماز عشاء و تروایح (ویژه اهل تسنن) نشست های رمضانی را که شامل دو نشست ویژه مردان و بانوان است، برپا می‌کنند و در این نشست ها شیرینی و چای و قهوه عربی توزیع می‌کنند.
اما در عید فطر مسلمانان قطر پس از ادای نماز عید، به دیدار یکدیگر می روند و غذای روز اول عید را با یکدیگر می‌خورند و کودکان نیز با رفتن به منازل آشنایان و همسایگان عیدی خود را می‌گیرند.
ماه رمضان در عمان
در عمان بعد از اولین روز رمضان خانواده ها دید و بازدید از یکدیگر را آغاز کرده و هر روز در منزل یک نفر افطار می‌کنند.
عمانی ها در زمان سحر غذاهای مخصوصی مانند گوشت، برنج و چای و قهوه می‌خورند.
کودکان در این ماه، بازی ای به نام «قرنقشوه» انجام می دهند، به طوری که در خیابان های محله می چرخند و از یک خانه به خانه دیگر می روند و در برابر آنها می ایستند و از آنها شیرینی می‌خواهند.
ماه رمضان در افغانستان
ماه رمضان هنگامی در افغانستان آغاز می‌شود که یکی از کشورهای همسایه دیده شدن هلال ماه را اعلام کند زیرا موقعیت جغرافیایی آن طوری است که مشاهده هلال ماه نو را بسیار مشکل و گاهی ناممکن می‌نماید.
آنها قبل از آغاز رمضان مواد غذایی لازم را تهیه می‌کنند و افطار دسته جمعی از جمله رسوم این ماه است. انواع سرگرمیهای مختلف در مکانهای عمومی و مساجد برپا است و مردم افغانستان علاوه بر رسیدگی به امور روزانه به عبادت و قرائت قرآن می‌پردازند. کلاسها و کنفرانسهای دینی متعددی در این ماه برگزار می‌شود که غالبا پس از نماز شب انجام می‌گیرد.
غذاهای معمول افطار شامل برنج، گوشت و شیر است و آب انار از جمله نوشیدنی های محبوب پس از غذا به شمار می آید. کار کشاورزی در طی رمضان تقریبا تعطیل می‌شود اما کارخانه‌جات و ادارات دایر هستند و فقط ساعات کاری در آنها کاهش می‌یابد.
ماه رمضان در آلمان
ماه رمضان در آلمان در شرایطی کاملا متفاوت با کشورهای مسلمان برگزار می‌شود. زندگی و آداب اجتماعی عموم هیچ تغییری نمی‌کند و زندگی به همان سرعت و شدت ادامه دارد. تفاوت ساعت در آلمان نیز از جمله مواردی است که انجام مراسم رمضان در آلمان را متفاوت می‌کند. روزها در تابستان بسیار طولانی و زمستانها بسیار کوتاهند و در ۴ عصر به پایان می‌رسند.
در حدود ۳.۵ میلیون مسلمان در آلمان زندگی می‌کنند و کمپانیها و اداراتی که کارکنان مسلمان زیادی دارند، در این ماه برایشان تسهیلاتی (امکانات) قائل می‌شوند که شامل تغییر شیفت کاری در کارهای دو شیفتی و اختصاص دادن زمان کوتاهی برای نماز و افطار است. از آنجایی که عده زیادی از مسلمانان آلمان را مهاجرین تشکیل می‌دهند، سعی می‌کنند در این ماه به دیدار یکدیگر رفته تا مهاجرین تنها و دور از خانواده را تنها نگذارند.
ماه رمضان در سوریه
با شروع ماه رمضان محله‌های قدیمی دمشق از سوق حمیدیه تا صحن مسجد اموی تا بازار مدحت پاشا جلوه رسوم کهن اهل شام از ماه رمضان است نمی توانی خرمای هندی یا العرق سوس را در سبد خرید کالای روزه داران سوریه مشاهده نکنی.
در ماه رمضان بازارها به فروش انواع حلواهای معروف مانند کناقه و نهش که تهیه شده از شکر، پسته و کره است می‌پردازند و یا معجون‌های معروفی از نان، لوبیا و غیره را تهیه و به فروش می‌رسانند.
دهه اول ماه رمضان برای مردم سوریه “دهه غذا” است چرا که سوری‌ها در این ۱۰ روز اهتمام خاصی به تهیه وعده‌های غذایی محلی و مخصوص ماه مبارک می‌دهند. مردم سوریه اعتقاد دارند که سفره ماه رمضان سفره خیر و برکت است و خانواده چه فقیر باشد چه غنی، خداوند رزق و روزی این ماه را برایش قرار داده است.
“فته”، “فول”، “حمص”، ” فتوش”، “تبوله” و “متبل” از مشهورترین پیش غذاهای سفره افطاری ماه رمضان در سوریه است. قرآن خوانی جمعی کودکان و مناجات های مذهبی از مساجد و اماکن مذهبی رونق خاصی می‌گیرد.
مردم سوریه از کوچک تا بزرگ در ماه رمضان تکلیف خود را می‌دانند که وقت بیشتری را در منزل یا مساجد برای قرائت قرآن کریم و احادیث نبوی اختصاص دهند.
در ۱۰ روز پایانی از ماه مبارک رمضان اماکن تاریخی مذهبی در نقاط مختلف دمشق با استقبال جمع کثیری از مردم سوریه روبه رو می‌شود که در آنجا مراسم شعرخوانی و سروده‌های دینی اجرا می‌شود از مهمترین این اماکن مسجد بزرگ اموی است که از بی نظیرترین مساجد تاریخ اسلامی از لحاظ شکل ساختاری آن به شمار می رود و به دست ولید بن عبد الملک خلیفه اموی ساخته شده است و بزرگ‌ترین مسجد در دمشق به شمار می رود و همواره با حضور همه اقشار و صاحبان مذاهب مختلف اسلامی و غیراسلامی جلوه همزیستی و همکاری و همبستگی بوده است.
کمک به نیازمندان و دادن زکات، صدقه، کفاره، جمع آوری کالاهای دیگر برای توزیع میان نیازمندان از کارهای خوب روزه‌داران سوریه در این ماه به شمار می‌رود.
ماه رمضان در هند
مسلمانان هند در ماه رمضان مساجد و گلدسته‌ها را با چراغ تزئین می‌کنند و در آنها کلاس‌های قرآنی برگزار می‌کنند. در این ایام مساجد مملو از نمازگزار می‌شود. مسلمانان هندی هنگامی که خرما نباشد با آب و برخی نیز با نمک افطار می‌کنند. این عادتی است که در هند رواج دارد. سفره‌های افطار و سحر مسلمانان هند با غذاهای خاصی به نام «غنجی» همراه است که از برنج، گوشت، آب و مواد دیگر درست می‌شود. سحرخوان نیز در هند نقش برجسته‌ای دارد که پیش از نماز صبح مردم را از خواب بیدار و با به‌پایان رسیدن ماه رمضان از آنها هدیه دریافت می‌کند.
مسلمانان هند در دهه آخر ماه رمضان سنت اعتکاف را برگزار و بر شب قدر تاکید بسیاری می‌کنند. آنها در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان برای فاتحه خواندن اموات به قبرستان می‌روند و برای آنها قرآن می‌خوانند. در شب قدر عده‌ای از جوانان به کوچه‌ها و خیابانها می‌روند و درهای خانه‌ها را زده و آنها را برای احیای ماه مبارک رمضان صدا می‌کنند و قداست این ماه را یادآور می‌شوند.
ماه رمضان در عربستان
خانواده‌های عربستان عادات خاصی دارند، از جمله به خاطر خوش‌یمنی و نوید ماه مبارک رمضان لوازم و اثاثیه منزل خود را تغییر می‌دهند. در عربستان هزاران مسلمان در ایام ماه رمضان از سپیده صبح در تمام نقاط برای ادای مناسک عمره و عبادت اقدام می‌کنند. بعد از نماز عشاء هم به راز و نیاز و دعا می‌پردازند. مردان درباره احادیث دینی بحث می‌کنند و «جراک» را که پوست خشک شده میوه است دود می‌کنند، زنان هم به آماده‌کردن سفره سحر و افطار می‌پردازند و تا اذان صبح بیدار می‌مانند. غذای آنها در طول ماه رمضان خرما، قهوه عربی، گوشت چرخ کرده و ماهی است.
ماه رمضان در مصر
در قاهره پایتخت مصر، گروه‌های مختلف عرب و غیرعرب جشن‌های مختص خود را دارند چراکه هر کدام به گونه‌ای خاص این ماه را می‌شناسند و هر کدام به اندازه خود قدر و منزلت آن را می‌دانند. این جشن‌ها ترکیبی از جشن‌هایی هستند که از دوره فرعونیان، قبطانیان و اسلامیان باقی مانده است. قاهره در ماه رمضان به ۲ شهر تبدیل می‌شود؛ اول شهری است از صبح زود تا ساعت ۱۴ که در این هنگام شهری آرام، ساکت و بدون کوچک‌ترین شلوغی و ازدحام است و از ساعت ۱۴ تا زمان افطار و اذان مغرب و گاهی اوقات تا نیمه شب هم شهری می‌شود که در آن شلوغی بیداد می‌کند و هیاهویی برپاست.
ماه رمضان در اندونزی
ماه مبارک رمضان برای مردم اندونزی ماه جشن و شادی است. شادمانی‌های شبانه، تفریحات، بازی‌های مختلف و غذاهای متنوع، همه جزئی از فرهنگ مردم اندونزی در این ماه عزیز است.
پس از رویت هلال ماه رمضان در اندونزی، تعدادی از افراد تا صبح طبل می‌زنند و به این نحو آغاز ماه مبارک را به دیگران اعلام می‌کنند.
اندونزیایی‌ها مراسمی هم دارند به نام «حلال به حلال» به معنی روز مصالحه و آشتی که در مساجد برگزار می‌شود.
یک شب و روز در اندونزی، به عنوان شب نزول قرآن و روز نزول قرآن شناخته می‌شود. اندونزیایی‌ها این روز را بسیار ارج مینهند و آن را گرامی میدارند. مراسم ویژه‌ای هم به این مناسبت در قصر ریاست جمهوری اندونزی برگزار می‌شود.
مراسم احیا، عبادت و آداب شب و روز نزول قرآن از رادیو و تلویزیون این کشور پخش می‌شود. مسلمانان اندونزی ۱۰ شب آخر ماه را به شب زنده‌داری و عبادت می‌گذرانند و معتقدند یکی از این شبها شب قدر است.
ماه رمضان در تاجیکستان
مهمترین عمل در ماه مبارک رمضان در تاجیکستان خواندن نمازهای تراویح به جماعت و ختم قرآن است. از برنامههای مهم دیگر در این ماه افطاری دادن است. مردم تاجیکستان مهمان‌دوست هستند و به هر بهانهای مهمانی برگزار می‌کنند. بویژه در ماه مبارک رمضان، کمتر پیش میآید خانوادهها در خانه خود و سرسفرههایشان افطار بخورند، چون به خانه فامیل یا برادران و خواهران و… به افطاری دعوت می‌شوند.
شب قدر در دهه آخر و شب ۲۷ ماه مبارک دانسته شده است. در این شبها معمولا پیر و جوان در مسجدها بیدار می‌مانند و به ادای نماز و قرائت قرآن مشغول می‌شوند و همچنین علمای دین سخنرانی می‌کنند.
ماه رمضان در عراق
از شب اول ماه رمضان تا آخرین شب آن، نزدیک زمان سحر، افرادی در کوچه‌ها میگردند و با کوبیدن بر طبل، روزهگیران را برای خوردن سحری بیدار می‌کنند. هنگام افطار هم خانواده‌های عراقی با در دست داشتن سینیهای غذا به مساجد می‌روند تا غذای خود را با روزه‌داران یا نیازمندان تقسیم کنند. باقلوا، زولبیا، خرما و سوپ از خوراکی‌های مهم و پرطرفدار عراقی‌ها در این ماه است. در اعمال مخصوص شب‌های قدر تاکید فراوانی بر زیارت امام حسین(ع) شده است؛ لذا جمعیت انبوهی این شب را در کربلا می‌گذرانند، طوری که در این شبها جای خالی در کربلا باقی نمیماند. زیارت نجف اشرف هم حال و هوای ویژه‌ای دارد، چرا که ایام شهادت و ضربت خوردن امیرالمومنین علی (ع) نیز در همین شبهاست.
ماه رمضان در لبنان
رویت هلال ماه توسط مسلمانان در لبنان سنتی است که از دوره‌های قدیم به ستبانه یا سیبانه مشهور شده و به معنای انتظار برای مشاهده هلال ماه رمضان است. افرادی که ماه را رویت کردند به دادگاه شرعی می‌روند تا درباره مشاهده هلال ماه شهادت دهند و اگر مفتی لبنان و قاضیان شرعی از درستی شهادت آنان مطمئن شوند، دستور اعلام آغاز ماه رمضان را صادر می‌کنند.
یکی دیگر از سنت‌های موجود در لبنان در ماه رمضان، بیدار کردن مردم برای خوردن سحری توسط افرادی است که به آنان مسحراتی می‌گویند.
مسحراتی‌ها در ساعات ۲ تا ۳ نیمه‌شب در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر دور می‌زنند، بر طبل می‌کوبند و شعر می‌خوانند. مسحراتی‌ها که لباس محلی بر تن دارند، می‌خوانند: «ای خفته! برخیز و خداوند باقی را عبادت کن و سحور کن»، «برخیزید و سحری بخورید، رمضان به دیدار شما آمده». در لحظه افطار، خیابان‌های شهر حتی در مناطق مسیحی‌نشین هم تقریبا خالی می‌شود اما ۳ساعت پس از افطار رفت و آمدها شروع شده و تا سحر ادامه می‌یابد. مردم لبنان شب را در کافه‌ها، رستوران‌ها و مکانهای تفریحی مانند سواحل و پارک‌ها می‌گذرانند و کمتر تا سحر می‌خوابند و به جای آن پس از سحر تا ۱۰ صبح که ساعت کار رسمی ادارات و بازار است به استراحت می‌پردازند.
ماه رمضان در ترکیه
مسلمانان ترکیه معتقدند که ماه رمضان، برکت و خیر را در سفره‌های آنان افزایش می‌دهد و حتی اگر در بدترین شرایط اقتصادی باشند، خداوند به یمن و برکت این ماه عزیز درهای خیر و نعمت خود را روی بندگانش می‌گشاید. مسلمانان این کشور قبل از شروع ماه رمضان با تزئین و چراغانی کردن خیابانها و مساجد، آمدن ماه رمضان را به یکدیگر تبریک می‌گویند. سفره‌های افطاری مسلمانان این کشور شامل زیتون، پنیر، خرما، باقلوا و انواع سوپ و آش است که به آن چوربا گفته می‌شود. هنگام سحر نیز علاوه بر بانگ مناجات مساجد براساس عادتی دیرینه و قدیمی سحرخوان به خیابانها و کوچه‌ها آمده و برای بیدار کردن مسلمانان برای خوردن سحری و اقامه نماز آواز سر می‌دهد و بعد از اقامه نماز صبح مسلمانان به قرائت قرآن می‌پردازند.
ماه رمضان در آمریکا
بسیاری از مسلمانان آمریکایی، رمضان را به سبک آمریکایی برگزار می‌کنند و آمریکایی‌های بسیاری نیز با رمضان بیشتر آشنا می‌شوند و با مسلمانان رابطه برقرار می‌کنند. برای مثال؛ در دانشگاه هاروارد کمبریج، نمازخانه آنجا تا هر زمانی برای مراجعان باز است و بسیاری از رؤسا نیز به کارمندان مسلمان خود اجازه می‌دهند تا در غروب آفتاب، برای باز کردن روزه بیرون بروند.
بسیاری از مسلمانان آمریکایی هم رمضان را شانسی برای رسیدن به جامعه‌ای بزرگ‌تر می‌دانند.
گاهی مسلمانان آمریکایی، همه همسایگان غیرمسلمان را برای افطار به خانه خود دعوت می‌کنند.
افطار صاحبان عقاید گوناگون با یکدیگر، در آمریکا به یک سنت تبدیل شده است. در این افطارها، ۷۰ درصد مردم یهودی، مسیحی، بودایی یا بهایی هستند که تقسیم افطار با غیرمسلمانان نیز در میان آنها تشویق شده است.
ماه رمضان در پاکستان
در پاکستان سنت‌های ماه رمضان تشابه زیادی با ایران دارد، مردم برای خواندن نماز در مسجدها صف‌های طولانی تشکیل می‌دهند که گاهی اوقات نیز باعث بسته شدن خیابانها می‌شود. میخانه‌ها و بارها در پاکستان با فرا رسیدن ماه رمضان فعالیت خود را لغو می‌کنند. تشکلات دولتی و مردمی اقدام به برگزاری مهمانی افطاری می‌کنند. مسلمانان پاکستان رسم دارند پس از نماز روزه خود را با خرما، برنج و گوشت باز کنند. این سه غذا جزو همیشگی‌های افطاری در پاکستان است.
از غذاهایی که در ماه رمضان فروش زیادی دارد و در هر دکه‌ای پیدا می‌شود، “بلوکه” است. غذایی که با پیاز قرمز و گوشت سرخ شده تهیه می‌شود.
ماه رمضان در انگلیس
مساجد انگلیس نیز مانند دیگر کشورها در ماه رمضان مملو از جمعیت نمازگزاران می شود، به شکلی که برخی مساجد ظرفیت این تعداد نمازگزار را ندارد و مردم مجبور می شوند بیرون مسجد را مفروش کرده و در آنجا نماز اقامه کنند، از جمله این مساجد، مسجد « ریجنتز پارک » است که در ماه رمضان، تعداد نمازگزاران آن چند برابر می شود.
در این مسجد همچنین به روزه داران وعده های افطاری داده می شود و روزه داران پیش از نماز مغرب در این مسجد جمع می شوند و پس از افطاری و اقامه نماز به سخنان خطیبان مسجد گوش می‌دهند.
بیشتر مساجد لندن نیز حال و هوای رمضانی دارند و در مساجد به افراد نیازمند نیز کمک می کنند.
ماه رمضان در ایتالیا
مسلمانان ایتالیا در ماه رمضان از غذاهایی که در کشورهای اسلامی پخته می شود، تناول می کنند و در این ماه با حضور در مساجد به اعمال عبادی پرداخته و به سخنرانی ها گوش می دهند.
اسلام از دین هایی است که به سرعت در ایتالیا رشد کرده است و تعداد مسلمانان در این کشور افزایش داشته و این مسئله در ماه رمضان با حضور مردم در مساجد بیشتر مشخص می شود.
ماه رمضان در ایسلند
مسلمانان در ایسلند ۲۲ ساعت در ماه رمضان روزه دار هستند و برخی نیز به وقت مکه و مدینه افطار می کنند و ۱۸ ساعت روزه داری می کنند.
بدون شک مسلمانان ایسلند صبر را خوب درک می کنند. این مسلمانان در مرکز فرهنگی اسلامی افطار می کنند و در آنجا به عبادت می پردازند.
ماه رمضان در آلبانی
برای قرن ها اعضای جامعه مسلمان رم در آلبانی شروع و پایان ماه رمضان را با خواندن شعرهای سنتی به جا مانده از دوران امپراتور عثمانی اعلام می‌کنند.
هر روز از ماه رمضان این افراد با سازی دست ساز که از پوست بز یا گوسفند ساخته شده در خیابانها به پایکوبی می‌پردازند و خانواده های مسلمان معمولا آنها را برای خواندن شعرهای سنتی و جشن افطار به خانه های خود دعوت می‌کنند.
ماه رمضان در فرانسه
حدود ۶ میلیون مسلمان در فرانسه زندگی می‌کنند، که بیشتر آنها در ماه رمضان روزه می‌گیرند. بازارهای عمومی منطقه مسلمانان با نوای قران و موسیقی عربی و سرودهای اسلامی و فروش شیرینی های مخصوص ماه رمضان و خرما رونق خاصی دارند.
در رستورانهای عربی با تابلوی حلال و نوای قران، کباب، نوعی حلوای عربی با خرما و نخودچی، چای نعنا، شوربا و …. برای همه فراهم است.
اجرای موسیقی عرفانی و مراسم سماع بهانه دیگری برای حضور همه مردم حتی غیر مسلمانان در این رستورانهاست.
ماه رمضان در الجزایر
الجزایری ها خیلی پیشتر از آغاز ماه رمضان به استقبال آن می روند. برخی ها هم از ماه شعبان روزه می گیرند. آنهایی که مشروبات الکلی مصرف می کنند چهل روز پیش از شروع ماه رمضان این کار را ترک می کنند و عقیده دارند پیش از ماه رمضان باید بدن را از بقایای الکل پاک کرد و به گفته آنها این کار ۴۰ روز طول می کشد.
زنان خانه دار نیز تمام دیوارهای خانه را می شویند و بر این باورند که خانه باید تمیز باشد و در نظافت کامل باید روزه گرفت. یکی دیگر از عادات آنها رفتن به بازار و خریدن ظروف جدید از جمله قابلمه، بشقاب و سرویس چای و قهوه‌خوری و ادویه‌جات چند روز قبل از شروع ماه رمضان است.
الجزایری ها می گویند که بوی ماه رمضان می آید به این معنا که از نیمه دوم ماه شعبان تغییراتی در مردم کوچه وخیابان ایجاد می شود. و با شمارش معکوس برای شروع ماه رمضان مردم فقط در مورد این ماه سخن می گویند مثلا سیگاری ها در مورد اینکه روزهای اول روزه داری را چگونه تحمل کنند و یا پدر خانواده در مورد هزینه های اضافی در این ماه سخن می گوید.
ماه رمضان در کویت
مسلمانان کویت آخرین روز ماه شعبان که هلال ماه رؤیت می‌شود را «یوم‌القریش» می‌نامند و در این روز خود را برای آغاز ماه مبارک رمضان آماده کرده و این روز را جشن می‌گیرند؛ این جشن از قرن ۱۹ آغاز شده است. در این روز تمام اعضای خانواده در کنار یکدیگر جمع شده و با تهیه انواع غذاهای خوشمزه این روز را جشن می‌گیرند. به طوری که مردم در «دیوانیه‌ها» که محل‌هایی برای تجمع اهالی یک قوم یا محله‌اند، برای دیدار و گفت‌وگو با بزرگان خود جمع می‌شوند و فرا رسیدن این ماه را به یکدیگر تبریک می‌گویند.
قریش در زبان عربی به معنای سخاوت و بخشش است و می‌توان گفت که انسان‌ها در این روز با خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های خوشمزه بخشش کرده و مهمانی‌هایی برگزار می‌کنند.
ماهی از غذاهای اصلی این آیین به شمار می‌رود و در طول ماه رمضان بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد، زیرا مردم کویت معتقدند خوردن ماهی سبب می‌شود تشنگی آنها برطرف شود.
در این روز مردم خانه‌های خود را نظافت کرده و خانم‌ها دست و پای خود را حنا بسته و خانه‌های خود را با انواع بخور، معطر می‌کنند. همچنین با شروع ماه مبارک رمضان گلدسته‌ها و مساجد نیز تزئین شده و مردم فانوس‌ها و چراغ‌هایی را در مناطق مختلف شهر می آویزند.
جشن «قرقیعان» نیز از آداب و رسوم کهن مردم کویت است که از اجداد و نیاکان خود به ارث برده‌اند و هم‌اکنون نیز برای حفظ و برگزاری این جشن تلاش بسیاری کرده‌اند. بر اساس این آیین، کودکان در شب‌های ۱۴، ۱۵ و ۱۶ ماه رمضان جشن می‌گیرند و ظروفی مانند کاسه و بشقاب در دست گرفته و با استفاده از آنها صدایی تولید می‌کنند. آنها در این روز به خانه همسایه‌ها، دوستان و آشنایان رفته و خوراکی‌هایی مانند انجیر خشک، فندق، بادام، شیرینی، نقل و گردو دریافت می‌کنند.
روزه‌داران کویتی در این ماه مبارک معمولا در خانه بزرگان خانواده جمع شده و برای برگزاری دو ضیافت «افطار» و «الغبقه» حاضر می‌شوند؛ «الغبقه» وعده‌ای است که پیش از سحر و معمولا از ساعت ده تا یک بامداد است.
در دهه آخر ماه مبارک رمضان، روزه‌داران کویتی در مراسم احیای شب‌های قدر در مساجد شرکت می‌کنند که برجسته‌ترین آنها اجرای مراسم در مسجد «الدوله الکبیر» است.
ماه رمضان در فلسطین
علیرغم خشونت های مداوم و حضور روزافزون ارتش اسرائیل در فلسطین، فلسطینی ها در ایام رمضان خیابان‌های خود را با پرچم ها و چراغ های رنگارنگ در فضایی شاد با همکاری جوانان و کودکان تزئین می کنند. این جشن ها قبل از ماه مبارک، به خصوص در لحظه دیدن هلال آن در فلسطین و کشورهای همسایه آغاز می شود.
از آغاز روزه داری، فلسطینی ها شروع به انجام نماز و دعوت در مساجد می کنند. بچه ها به خیابان هایی می روند که انواع مختلفی از فانوس ها را در دست دارند و در محله ها شادی می کنند.
در حالی که گرمای هوا در برخی سالها و سختی روزه ها به خودی خود شرایط دشواری فراهم می سازند، میلیون ها مسلمان فلسطینی تلاش دارند که در ایام ماه مقدس رمضان زنده مانده و تلاش می کنند تبعیض سیستماتیک در سرزمین های اشغالی را تاب بیاورند.
فلسطینیان بر این باور هستند که ماه رمضان مانند یک گل نادر است که سالی یک بار شکوفا می شود و به محض شروع بوی عطر آن تا یک سال دیگر از بین می رود و به همین جهت نیز باید قدردان ایام رمضان باشند.
این ایام در بین فلسطینی‌ها با گرمی و سخاوتمندی همراه بوده و یک فضای دلپذیر خویشاوندی و نزدیکی را رقم می زند. فلسطینی‌ها افطار را با خرما شروع می کنند که این رسم در میان اعراب رواج دارد. آن ها سپس یک کاسه سوپ عدس یا سوپ گندم شکسته می خورند و بعد از آن به خوردن غذای اصلی که معمولا از برنج و گوشت تشکیل شده مبادرت می ورزند. فلسطینی‌ها در ماه رمضان غذاهای زیادی دارند که انواع خاصی از آنها در برخی مناطق نسبت به مناطق دیگر ارجح است. در غزه معمولاً ماقبل، سماغیه و مفتول می خورند. در کرانه باختری، آنها مسخن و منسف دارند. ترشی و سالاد همیشه با افطار فلسطینی سرو می شود.
سایر دسرهای اصلی شامل هریسه و بابوسا و کنفه (شیرینی) است که به نمادی از شهر نابلس تبدیل شده است.
برای نوشیدنی ها، فلسطینی‌ها نوشیدنی های خاصی مانند خراب (آب کربوهیدرات) ، “قمر الدین” (آب زردآلو خشک) ، آب شیرین بیان و چای قرمز یا چای ترش را ترجیح می دهند.
یکی از زیباترین عادت های مردم فلسطین، افطار خانوادگی است. بیشتر خانواده های فلسطینی پرجمعیت و کم درآمد هستند، با این حال زنانشان همیشه موفق به تهیه غذاهای خوشمزه از انواع مختلفی می شوند که سفره افطار را پر می کند.
فلسطینی‌ها در ماه رمضان برای پیوستن به بستگان و دوستانشان برای افطار دعوت می شوند. آنها غذا و شیرینی را به عنوان نشانه همکاری، عشق و نیکوکاری به اشتراک می گذارند.
ماه رمضان در جمهوری آذربایجان
ماه عروج، نامی است که مسلمانان جمهوری آذربایجان بر ماه مبارک رمضان نهاده‌اند. یک هفته قبل از آغاز ماه رمضان در این کشور جشن‌هایی برگزار می‌شود. با شروع ماه رمضان، مردم جمهوری آذربایجان، مسابقات اسب سواری و جشن‌های ملی خود را برگزار می‌کنند. بیشتر رستوران‌ها در این ماه بسته‌اند و سفره‌هایی تحت عنوان سفره احسان در اغلب مساجد این کشور برپا می‌شود.
ماه رمضان در اسپانیا
در کشور اسپانیا نیز برای مسلمانان در ماه مبارک رمضان، تمهیدات ویژه‌ای در نظر گرفته شده به گونه‌ای که در رستوران‌ها و هتل‌های این کشور خدمات ویژه افطار و سحری وجود دارد. علت این استقبال از ماه مبارک رمضان، جذب حداکثری گردشگران بخصوص مسلمانان به این کشور است.
ماه رمضان در مالزی
از جمله مهمترین کارهایی که مردم مالزی در ماه رمضان انجام می‌دهند، اقامه نماز جماعت و صرف افطاری دسته جمعی است که هر ساله و با حضور تعداد زیادی از افراد روزه دار انجام می‌شود. علاوه بر این رسومات که از گذشته برای مردم مالزی به جای مانده است، مساجد مدرنی نیز در مالزی ساخته شده که هر ساله و بخصوص در ماه مبارک رمضان مراسم مذهبی در آن برگزار می‌شود و این باعث شده که گردشگران زیادی در این ماه راهی این کشور شوند.
در ماه رمضان، شهر‌های مالزی رنگ و بوی مذهبی به خود می‌گیرند و مردم با تزیینات و آذین بندی‌های مذهبی در سطح شهر، به زیباتر شدن چهره آن کمک می‌کنند. از دیگر نمود‌های حلول ماه رمضان در این کشور، راه اندازی بازارهای ماه مبارک با عنوان محلی پاساژ ملام است که در این ماه، همه روزه در اقصی نقاط شهر‌ها و در زمان افطار برپا می‌شود.
انتهای پیام/