تهران در زمان شاه تهماسب اول دارای بارویی شد با ۴ دروازه و خندقی که در گرداگرد آن حفر نموده بودند. از آن‌جا که خاک به‌دست آمده از خندق برای ساختن برج‌های این بارو کافی نبود، مبادرت به خاک‌برداری از پنج محل در داخل شهر نمودند که در نتیجه پنج گودال به‌وجود آمد که به نام‌های چاله‌میدان، چاله‌حصار، گود فیل‌خانه، گود دروازه محمدیه و گود زنبورک‌خانه معروف شدند.