حجت الاسلام والمسلمین علی‌اکبر محمدزاده در یادداشتی به پایگاه خبری- تحلیلی «تهران پرس» نوشت:غدیر، فقط حادثه‌ای تاریخی نیست، بلکه حقیقتی همیشه‌زنده و جاری در رگ‌های هستی است؛ یک نقطه عطف الهی که در آن، مسیر تداوم رسالت نبوی از طریق امامت و ولایت مشخص گردید. اگر بعثت، آغاز هدایت بود، غدیر تثبیت آن بود؛ و اگر وحی، راه را نشان داد، ولایت، آن راه را تا قیامت هموار کرد.
در این نوشتار، به بررسی ابعاد عمیق این رویداد آسمانی می‌پردازیم؛ از ریشه‌های قرآنی و کلامی آن تا مفهوم ولایت‌مداری در جامعه امروز.
غدیر در متن وحی و تاریخ
هجده ذی‌الحجه سال دهم هجری، در میانه بیابان غدیر، کاروان عظیم حج به فرمان الهی توقف می‌کند. پیامبر اسلام (ص)، در میانه آن بیابان سوزان، با خطابه‌ای الهی دست علی (ع) را بالا می‌برد و فریاد برمی‌آورد:
«مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ…»
و بلافاصله، آیه اکمال نازل می‌شود:
«اليَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي…» (مائده: ۳)
این پیوستگی معنایی و تاریخی بین تبلیغ ولایت علی (ع) و تکمیل دین، آشکار می‌سازد که امامت، نه فرعی فقهی، بلکه اساس استمرار نبوت و ضامن بقای توحید در تاریخ بشر است.
میثاقی الهی و سه‌جانبه
در غدیر، فقط پیامبر با مردم سخن نمی‌گوید؛ بلکه خداوند، پیامبر، و علی (ع) با امت پیمانی سه‌جانبه می‌بندند. پیامبر، تنها ناقل پیام الهی است:
«يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ…» (مائده: ۶۷)
او مأمور است نه مخیّر. مخاطب نیز، امت است؛ امتی که باید با پذیرش ولایت، این پیمان الهی را امضا کند. پیمانی که در آن، حق با علی است و علی با حق، و ولایت او نه تنها مشروعیت خلافت، بلکه ملاک ایمان واقعی شمرده می‌شود.
علی (ع)؛ تجسم دین ناب و معیار حق
شخصیت امیرالمؤمنین (ع) نه‌تنها به سبب خویشاوندی یا سابقه جهادش در اسلام برجسته شد، بلکه به‌دلیل جامعیت علمی، تقوایی، عدالتی و معنوی‌اش، شایسته امامت گردید. پیامبر در شأن او فرمود:
«علیٌّ مع الحق و الحق مع علیّ یدور معه حیثما دار»
و: «أنا مدينة العلم و عليٌّ بابُها»
این یعنی علی نه یک فرمانده، بلکه دروازه فهم دین و آیینه تمام‌نمای رسالت است. ولایت او به‌مثابه استمرار نبوت است، و قبول آن، قبول رسول و خداوند است.
ولایت‌مداری؛ تجلی عبودیت در عصر غیبت
امروز، در دوران غیبت ولیّ‌الله الأعظم (عج)، تمسّک به ولایت امیرالمؤمنین و ائمه معصومین (ع)، تنها راه نجات و معیار حقانیت در فتنه‌هاست. ولایت‌مداری، تنها ادعای زبانی نیست؛ بلکه سبک زندگی است، ترجمان ایمان در عرصه سیاست، اخلاق، قضاوت و روابط اجتماعی است.
هر کس که دم از ولایت می‌زند، باید در عدالت، شجاعت، دفاع از مظلوم، و مبارزه با ظلم، پیرو علی (ع) باشد. ولایت‌مداری یعنی:
• باطل‌ستیزی چون علی،
• سکوت حکیمانه در وقت فتنه،
• فریاد عدالت در مقابل قدرت،
• و تواضع در برابر حق و مردم.
پیام جاودانه غدیر برای عصر حاضر
غدیر، فقط پیام روزگار صدر اسلام نیست؛ پیام همه نسل‌هاست. پیامبر (ص) در خطبه غدیر فرمود:
«أَلَا فَلْيُبَلِّغِ الشَّاهِدُ الْغَائِبَ…»
این یعنی غدیر، زنده است تا قیامت. غدیر، فقط یک روز نیست، بلکه مسیر است؛ نه فقط حادثه، بلکه هویت است. اگر امروزه جهان اسلام در ظلمت جهالت، تفرقه، و وابستگی گرفتار شده، راه نجات آن بازگشت به حقیقت غدیر است؛ یعنی حکومت عدل علوی، مردم‌سالاری دینی، و تبعیت از ولایت الهی.
غدیر، میثاقی آسمانی میان خدا و رسول و امت بود، برای تداوم مسیر نور. و علی (ع)، آن خورشیدی است که درخشش‌اش تا قیامت روشنایی‌بخش راه مؤمنان است.
اگر امروز امت اسلام خواهان عزت، کرامت، و امنیت است، باید به این حقیقت برگردد.
در جهانی که طوفان‌های ظلم و تزویر، بنیان فطرت‌ها را تهدید می‌کنند، تنها راه نجات، پناه بردن به کشتی ولایت است.
پس بیاییم نه فقط به زبان، بلکه در عمل، ولایت‌مدار باشیم؛
نه فقط در جشن، بلکه در زندگی، علوی شویم؛
و نه فقط با یاد علی، که با راه علی،راهی شویم.
انتهای خبر/