حجت‌الاسلام ابوالقاسم علیزاده در یادداشت ارسالی به «تهران پرس» نوشت: ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، تنها یک روز در تقویم ایران نیست؛ بلکه نقطه عطفی در تاریخ معاصر کشور محسوب می‌شود. روزی که ملت ایران با رأی قاطع ۹۸/۲ درصدی خود، جمهوری اسلامی را به‌عنوان نظام حکومتی کشور برگزیدند. این انتخاب، نتیجه سال‌ها مبارزه، فداکاری و آرمان‌خواهی ملتی بود که برای استقلال، آزادی و عدالت قیام کرده بودند.
همه‌پرسی ۱۲ فروردین، اولین انتخابات پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود و نشان داد که مردم ایران نه با اجبار، بلکه با اراده‌ای آگاهانه و بر اساس باورهای خود، مسیر آینده کشور را تعیین کردند. این روز، به‌عنوان نماد مردم‌سالاری دینی، نقطه آغاز حکومتی شد که در آن اسلام و جمهوریت در کنار هم قرار گرفتند.
اهمیت این روز تنها به گذشته محدود نمی‌شود، بلکه در شرایط کنونی نیز جای تأمل دارد. اکنون که بیش از چهار دهه از آن تصمیم تاریخی گذشته، باید پرسید که چقدر در مسیر تحقق آرمان‌های انقلاب و مطالبات مردمی که به جمهوری اسلامی رأی دادند، پیش رفته‌ایم؟ آیا توانسته‌ایم مفهوم واقعی جمهوریت و اسلامیت را در ساختار حکومتی خود به‌درستی پیاده کنیم؟ این پرسش‌ها نشان می‌دهد که ۱۲ فروردین، تنها یک روز برای جشن و گرامیداشت نیست، بلکه فرصتی برای بازنگری، آسیب‌شناسی و تلاش برای بهبود مسیر آینده است.
بدون شک، جمهوری اسلامی ایران با چالش‌های بسیاری مواجه بوده است. از تحریم‌ها و فشارهای خارجی گرفته تا مشکلات داخلی مانند مسائل اقتصادی، فساد و برخی نارضایتی‌های اجتماعی. اما همان‌طور که مردم ایران در سال ۱۳۵۸ با امید به آینده پای صندوق‌های رأی رفتند، امروز نیز حل این مشکلات تنها با اراده، همبستگی و اصلاحات کارآمد ممکن خواهد بود.
در کنار چالش‌ها، نباید از دستاوردهای جمهوری اسلامی غافل شد. ایران در چهار دهه گذشته، پیشرفت‌های چشمگیری در حوزه‌های مختلف داشته است. در حوزه علمی و فناوری، جمهوری اسلامی توانسته در صنایع دفاعی، پزشکی، نانوفناوری و انرژی هسته‌ای به جایگاه قابل‌توجهی در سطح بین‌المللی دست یابد. توسعه شبکه‌های بهداشت و درمان، افزایش سطح سواد و آموزش، و پیشرفت در حوزه زیرساخت‌ها از جمله مواردی است که نمی‌توان نادیده گرفت.
همچنین، استقلال سیاسی ایران یکی از مهم‌ترین دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی بوده است. در شرایطی که بسیاری از کشورهای منطقه وابستگی شدیدی به قدرت‌های خارجی دارند، ایران توانسته است سیاست خارجی مستقلی را دنبال کند و در معادلات بین‌المللی نقش‌آفرینی کند. این استقلال، نتیجه همان روحیه‌ای است که مردم در ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ به نمایش گذاشتند.
۱۲ فروردین نماد پیروزی اراده ملی است و جمهوری اسلامی زمانی می‌تواند پایدار و موفق بماند که همواره به آرای مردم احترام بگذارد، به عدالت و پیشرفت پایبند باشد و صدای نسل‌های جدید را بشنود. این روز، یادآوری این حقیقت است که مشروعیت هر نظامی در گرو رضایت مردمی است که آن را برگزیده‌اند. امروز بیش از هر زمان دیگری، توجه به مطالبات ملت، اجرای عدالت، گسترش آزادی‌های مشروع و تحقق وعده‌های داده‌شده، ضامن استحکام و دوام این نظام خواهد بود.
نظام جمهوری اسلامی ایران را باید بر دو بال فرض کنیم؛ یکی جمهوری دومی اسلامی. یعنی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اداره کشور با رای مردم دیده شده و ملاک، نظر مردم در رای به جمهوری اسلامی است؛ یک بال آن رای، نظر و خواست مردم است که نمود آن در انتخابات و بال دیگر آن باید در چارچوب اسلام باشد و نمی‌تواند رای مردم را حکمی از احکام اسلام را حلال ر ا حرام یا حرام را حلال کند یعنی باید در راستای اسلام باشد.
با اینکه ۴۶ سال از عمر نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌گذرد واقعا این نظام و انقلاب هم با خواست مردم و حضور مردم به پیروزی رسید. هم با خواست و اراده و رای مردم استمرار پیدا کرد؛ هم با خواست و رای با حضور مردم در دفاع مقدس از انقلاب دفاع شد. کشور امروز با خواست و رای و اراده مردم جلو می‌رود که باید گفت جایگاه مردم معلومه شده است.