حجتالاسلام ابوالقاسم علیزاده در گفتگو با خبرنگار «تهران پرس» در پاسخ به این سئوال که آیا مذاکره برای رفع مشکلات کشور خوب است یا بد؟ و اگر نه پس چرا مذاکرهی حماس به عنوان پیروزی تبلیغ میشود؟ گفت: مذاکره ذاتاً نه خوب است نه بد. تا مذاکرهکننده که باشد؟. از مذاکره نمیترسیم بلکه از مذاکرهکننده میترسیم.
وی ادامه داد: مذاکرهکننده «ابوذر» باشد، ترس ندارد، اما اگر «ابولبابه» باشد ترس دارد. «مالک اشتر» باشد، «امیر» علیهالسلام خندان است. «ابوموسی اشعری» باشد، «ولیّ» گریان است. «چمران» باشد مشکل نداریم، اما اگر «ابراهیم یزدی» باشد مشکلساز میشود.
مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه محمد رسولالله (ص) تهران بزرگ افزود: «حسن آیت» باشد، مطمئن هستیم، «بهزاد نبوی» باشد، مضطرب هستیم. «بهشتی» باشد، راحتیم، اما «منتظری» باشد، راحتی نداریم.
حجتالاسلام ابوالقاسم علیزاده بیان کرد: «جلیلی یا باقری» باشد، خوفی نداریم. «ظریف» که باشد، خائفیم و بالاخره، «میز» فرق نمیکند، «پشتِ میز» تفاوت دارد. اشخاص مهم نیستند، نوع منطق و نگاه اساس کار است.
وی یادآور شد: و منطق و نگاه؛ اول خشت بناست، چون کج نهاده شود دیوار تا ثریا کج خواهد رفت و چون درست است که نوع نگاه نیز به نوع گرایشها و گرایشها ریشه در بینشها و عقیدهها دارد.
مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه محمد رسولالله(ص) تهران بزرگ خاطرنشان کرد: مبانی توحیدی ولایت فقیه و حکمرانی ولایی کجا ... و نیشخوارهای فلسفه غرب و لیبرالیزم و سکولاریزم کجا...؟!. یهودیت افراطی و مسیحیت صهیونیزم و در نهایت اسلام آمریکایی (وهابیت و بهائیت) و شیعه انگلیسی کجا؛ و اسلام ناب و مکتب بعثت و غدیر و عاشورا ... کجا؟!
وی در پایان گفت: شهوت و تشنگی قدرت و ثروت و بوالهوسی کجا و عطش خدمت بیمنت و شیفتگی جهاد و ایثار کجا...؟! اینها را گفتم تا بگویم در مذاکره آنچه مهم است شخص مذاکرهکننده و شخصیت و عقیده اوست زیرا مذاکره ذاتاً نوعی توافق است اما مذاکرهکننده آیا بر سر عهد خود میماند یا فقط منافع خودش برایش مهم است.
انتهای پیام/خ