به گزارش «تهران پرس»؛ شهید «پرویز نجفی»، يكم مهــر۱۳۴۳، به جهان گشود. دانش‌آموز ســوم متوسطه بود. از سوی بســيج در جبهه حضور يافت. يازدهم دی ۱۳۶۱ در قصرشيرين توسط نيروهای عراقی با اصابت گلوله به شــهادت رسيد.
در وصیت این شهید آمده است:
«پدر و مادرم! إن‌شاءالله از گفتارهاى من ناراحت نباشيد و صبر را پيشه كنيد و از رفتنم (شهادتم) شاد و خوشحال باشيد فكر كنيد آيا من از على‌اكبر حسين(ع) و قاسم حسن(ع) عزيزتر هستم؟ آنها براى دين خدا فداكارى كردند من هم اين وضع كشور ايران را كه بيگانگان بر اين سرزمين مقدّس اسلامى هجوم آورده‌اند را نمی‌توانم ناديده بگيرم، على اكبر به نداى هل من ناصر حسين(ع) پاسخ گفت: من هم به نداى فرزندش خمينى بت‌شكن لبيك مى‌گويم و شتابان به ميدان مى‌روم كه تا يارى دين خدا را بنمايم، و اين مردان كثيف و مزدوران آمريكایى (بعثى عراق) را از اين آب و خاك بيرون نمايم و جهت ديگر آن است كه همان طوری كه تقوا، نماز، روزه، يارى دين خدا، و حمايت از ولايت فقيه در خانه ما حكم‌فرماست مستحكم تر باشيد و از امام امّت كه همه ما مديون اين پرچمدار هستيم، پشتيبانى نمایيد.
انتهای پیام/