فاضلالله فرخ در آستانه ایام بزرگداشت کنگره ملی ۲۴۰۰۰ شهید پایتخت در گفتگو با خبرنگار «تهران پرس» با اشاره به اهمیت و ارزش زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهدا، درباره پسرش گفت: علیرضا از کودکی بسیار باهوش بود و به خاطر همین خصوصیتش مورد توجه اقوام قرار میگرفت.
وی با اشاره به اینکه فرزندش بسیار پایبند رعایت حلال و حرام بود ادامه داد: علیرضا بیشتر زمانش را در مسجد صرف میکرد و در جلسههای هفتگی مسجد امام حسن مجتبی(ع) شرکت داشت که بیشتر شهدا در همین جلسات تربیت شدند.
پدر شهید علیرضا فرخ افزود: علیرضا خیلی دوست داشت بسیجی شود، اما ما چون میخواستیم تحصیل کند و دبیرستان برود مخالفت میکردیم، اما ایشان با اصرار و خواهش رضایت ما را جلب کرد و عضو بسیج شد.
وی خاطرنشان کرد: علیرضا بعد از مدتی آمد و به ما گفت من میخواهم بروم دوره آموزشی در سپاه ببینیم، درست، ماه مبارک رمضان بود که علیرضا و باقی رزمندگان را بردند به پادگان امام حسین(ع) و در آنجا آنها را برای رفتن به جبهه آموزش میدادند.
فاضلالله فرخ با اشاره به ذوق و خوشحالی علیرضا برای شهید شدن و در کنار شهدا بودن یادآور شد: علیرضا از پادگان برای ما نامههایی ارسال میکرد و مینوشت؛ ناراحت نباشید من اینجا روی تختهای شهدا میخوابم و در ظرفهای آنها غذا میخورم.
وی اظهار داشت: شبی دیر وقت به منزل آمدم، آرام وارد شدم تا کسی از خواب بیدار نشود، صدای گریه از اتاق علیرضا میشنیدم رفتم سمت اتاق دیدم علیرضا سر سجاده با گریه بعد از هشت ماه که از جبهه آمده بود میگفت: خدایا اکثریت خانوادهها شهید دادند چرا خانواده ما شهید ندارد.
پدر شهید علیرضا فرخ بیان کرد: علیرضا، پسرداییاش را بسیار دوست میداشت، وقتی ایشان شهید شد همه گریه میکردیم امام علیرضا گفت: چرا گریه میکنید پسردایی من شهید شده این افتخاره و ناراحتی ندارد انشاءالله با دادن شهدای بیشتر قویدلتر و باتجربهتر میشوید.
وی در پایان گفت: ما ازعلاقه شدید علیرضا به شهادت تعجب میکردیم و در نهایت در آخرین نامهاش از جبهه برایمان نوشت که وصیتنامهاش را کجای منزل گذاشته است و سپس خبر شهادتش آمد.
سیدمحسن طباطبایی؛ باشگاه خبرنگاران تهران پرس
انتهای پیام/