به گزارش تهران پرس، زهرا عرب‌رستمی درباره تلاش‌های خود برای جابجایی رکوردش در بازی‌های المپیک اظهار داشت: تمریناتم را در ورامین در دو نوبت صبح و عصر به مدت هشت ساعت انحام می‌دهم تا خود را برای لیگ و فصل جدید آماده کنم. اولویتم رکوردشکنی است و فعلاً هم اردویی برای ما نگذاشتند.
او یادآور شد: خوشبختانه مهدی مبینی سرپرست فدراسیون دوومیدانی شد، باید جلسه‌ای با او برگزار کنیم تا شرایط تمرین و امکانات خود را به وی اطلاع دهیم.
وی افزود: به شدت به حامی مالی نیاز دارم. هرچند مشکل تمام ورزشکاران نبود حامیان مالی است. هزینه کفش پرتاب ۱۰ میلیون و مکمل‌های خوب ۸ میلیون تومان است. مربی من نیز چندین چکش برایم تهیه کرده و، چون چکش سه تیکه است اگر دسته آن به جایی بخورد و بشکند قیمت دسته ۷۰۰ هزار تومان و سیم آن ۳۰۰ هزار تومان خواهد بود. ممکن است هر هفته دسته آن بکشند، زیرا جنسش نا مناسب است و که اگر به فنس بخورد می‌شکند. الان مشکل چکش ندارم و همه را تهیه کردم. فدراسیون در دوره ریاست قبلی برای تهیه این چکش‌ها کمک کرد و الان مهم‌ترین مشکلم نداشتن حامی مالی است، اگر بتوانم حامی پیدا کنم نتیجه ایده‌آل‌تر خواهد شد.
ملی‌پوش دوومیدانی اضافه کرد: هر ماه ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان باید هزینه کنم و بدون حامی مالی شرایط سخت است. حتی بدون حامی مالی در تیم‌های باشگاهی شرکت می‌کنیم، باشگاه‌ها هم قرارداد جزئی می‌بندند؛ رقم قرارداد‌های ما چندان بالا نیست به خصوص ما که تک رشته هستیم نمی‌توانیم در ماده دیگری شرکت کنیم، زیرا آسیب می‌بینیم. دونده نیستیم که در چند ماده سرعت شرکت کنیم. به همین دلیل نهایت دستمزد ما به ۵۰ میلیون تومان می‌رسد. این رقم‌ها بستگی به رکورد ملی یا باشگاهی دارد. ورزشکار حرفه‌ای نیازمند ماسور، مشاور تغذیه و روانشناس است و باید بی‌دغدغه به فکر تمرینات باشد.
وی خاطرنشان کرد: صد درصد تمام توانم را برای مسابقات قهرمانی آسیا می‌گذارم. قبل از بازی‌های آسیایی هانگژو، در قهرمانی آسیا در تایلند شرکت کردم و قرار بود جزو دوومیدانی‌کاران اعزامی به هانگژو هم باشم، اما چون در تایلند چکشم به فنس گیر کرد نتوانستم رکورد مورد نظر را ثبت کنم و به مشکل برخوردم. اگر رکورد خودم را می‌زدم در ۲۰ سالگی سوم آسیا می‌شدم، اما پرتاب‌گران چکش باید در فنس‌های استاندارد تمرین کنند و در ایران چنین فنسی نداریم. دهانه فنس کشور‌های دیگر خیلی بسته است و ما باید چند روز قبل از مسابقات در آن شرایط تمرین تا عادت کنیم. نبود امکانات و حمایت ما را ناامید می‌کند. ما این همه نخبه ورزشی داریم، اما حق همه ما خورده می‌شود و تنها با ۱۱ ورزشکار به تایلند رفتیم در حالی که چین با ۳۰ ورزشکار به این مسابقات آمد.
عرب‌رستمی یادآور شد: امسال دو بار رکورد ملی را جابجا کردم. اولین بانوی ایران در پرتاب چکش هستم که توانستم رکورد ۵۹ متر و ۴۳ سانتی‌متر را ثبت کنم و تاکنون کسی به این رکورد دست نیافته است.
وی با اشاره به حمایت سایر کشور‌ها از ورزشکاران، توضیح داد: رقیبی در مسابقات آسیایی داشتم که تنها ۲۰ متر پرتاب می‌کرد، اما فدراسیون آن کشور به‌حدی برایش ارزش قائل بود، به او اجازه می‌داد با چنین رکوردی در آسیا شرکت کند. من هم قرار بود با حمیده اسماعیل‌نژاد و فرزانه فصیحی به هانگژو اعزام شوم، چون رکوردم را در تایلند نزدم من را اعزام نکردند. وقتی به ایران بازگشتم دوباره رکوردم را تکرار کردم تا بگویم که می‌توانم بار‌ها این رکورد را بزنم و فقط در تایلند بدشانسی آوردم و چکش‌ها به فنس می‌خورد و رها نمی‌شد و مشکل بسیار جدی بود.
او گفت: تازه پنج سال است که در پرتاب چکش کار می‌کنم، با این حال توانستم رکورد قبال قبولی بزنم، اما رضا مقدم بعد از ۲۰ سال سابقه در مسابقات قهرمانی آسیا نتوانست به نتیجه دلخواه برسد. فرصت خوبی را از دست دادم و اگر چنین فنسی را در ایران بگذارند تا تمرین کنیم، می‌توانم در مسابقات برون مرزی رکورد‌های عالی ثبت کنم. رکورد ورودی المپیک ۷۲ متر است و ۱۲ متر با رکورد المپیک فاصله دارم. ورزشکاران کشور‌های دیگر مربی خارجی دارند و یا به اردو‌های خارجی زیادی می‌روند تا سطح تکنیک خود را بالا بیاورند، اما شرایط ما همچنان یکسان است و امیدوارم با حضور مهدی مبینی در فدراسیون، شرایط ما هم بهتر شود.
انتهای پیام//ح. ع
منبع: ایرنا