به گزارش خبرنگار تهران پرس؛ محله «پامنار» در گذشته محله‌ی اعیونی نشین‌های تهران بود، چرا که اولین منطقه در تهران بود که در سال ۱۳۰۳ خورشیدی خط تلفن به آن کشیده شد و از جمله محله‌هایی بوده که نقشی اساسی و مهمی داشته است.
شهری را که ما در پانصد سال گذشته، به نام تهران می‌شناسیم، محصول محله‌هایی همچون پامنار و سنگلج، محله عودلاجان و چاله میدان است و بعدها تهران با وسعت این محله‌ها بود که چارچوب کلی تهران امروز شکل گرفت.
این محله از زمانی که مغولها به شهرری حمله کردند و مردم شهرری به این محل مهاجرت کردند، این منطقه اهمیتی دو چندان یافت. در زمان شاه تهماسب صفوی نیز محله پامنار نیز به همراه مناطق دیگر وارد حصار تهران شد و همین باعث شد، پامنار به عنوان یکی از محله‌های تهران اهمیتش دو چندان شود.
مجموعه‌های حاکمیتی قاجاریه مانند؛ کاخ گلستان و شمس‌العماره در پامنار تهران ساخته شد، پامنار را تبدیل به قطب سیاسی کل کشور کرد.
در زمان پهلوی، پامنار مرکزیت سیاسی خود را با انتقال مرکزیت سیاسی ایران از کاخ گلستان به کاخ سعد آباد و کاخ مرمر، از دست داد، اما با این وجود به دلیل تغییرات گسترده و شتابان سیاسی و اقتصادی در زمان پهلوی اول و به دلیل مجاورت با بازار تهران، موقعیت اقتصادی و تجاری خود را گسترش داد و به قطبی تجاری و اقتصادی در تهران تبدیل شد.
جالب است بدانید «پامنار» یکی از گذر‌های اصلی عودلاجان بوده که بازارچه دروازه شمیران را به شبکه بازار اصلی متصل می‌کرد و بعد از راه‌کشی‌های شهری مجموعه‌ای از کاروانسرا، تیمچه، تکیه، حمام، آب‌انبار، مسجد و مدرسه هم شد.
اسم این‌جا هم به دلیل مناره‌های مسجد معروف عودلاجان، «پامنار» شد و تا امروز به همین اسم معروف است و در سال ۱۳۳۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
به این محله که قدم بگذارید خانه‌ها و بنا‌هایی را خواهید دید که از دوره قاجار و پهلوی به یادگار مانده‌اند و شما را ناخودآگاه به یاد سال‌های گذشته و طهران قدیمی که پر بود از چنار و در فیلم‌ها و سریال‌ها دیده‌اید خواهد انداخت.
امروزه پامنار به بورس فروش فنس و ایرانیت و طلق تبدیل شده و بیشتر خانه‌های قدیمی با معماری اصیل در این محلات در دست تخریب است.
آدرس: خیابان پانزده خرداد، خیابان پامنار
انتهای پیام/خ
