حجت‌الاسلام ابوالقاسم علیزاده در یادداشت ارسالی به تهران پرس نوشت: ریاست دولت قبل در جمع تنی چند از همفکران لیبرال‌منش خود ضمن خیز برداشتن زود هنگام برای اتتخابات آخر سال جاری، بواقع رمز عملیات سیاسی جبهه غرب گدایان منفعل و مرتجع را رسما اعلام نمود. (شفافیت در جمهوریت نظام)
گویا تا کنون این اسلامیت نظام بوده است که در سطح ملی از حق جمهوریت کاسته و این طفل معصوم و بی‌پناه را از حق و حقوق خویش باز داشته است. در حالی که مدعیان جمهوریت اگر کمی وجدان خویش را به قضاوت فرا بخوانند، به گواه صندوق‌های رای و تعداد انتخابات‌هایی که بر حسب اتفاق با جنگ روانی و رسانه‌ای و پروپاگاندای تبلیغاتی که در مقاطع مختلف به راه انداختند و به گواه دولت‌ها و مجالسی که این طایفه پرمدعی و پررو از خروجی اعتماد مردم و جمهوریت به‌دست آوردند و متاسفانه پاسخ اعتماد جمهور مردم را با بی‌تدبیری و نیز خوش‌خدمتی به دشمنان غربی و اروپایی ملت و تحمیل هزاران مشکل و عقب ماندگی و چالش‌های مرموز به جامعه و کشور دادند. حال دوباره بوی انتخابات به مشامشان رسیده و ژست دایه‌ی دلسوز‌تر از مادر نسبت به جمهور و مردم گرفته و در تکاپوی فتنه‌ای دیگر!
البته جمهوریت از منظر اینان، همواره جمهوریت به رنگ دمکراسی غربی و یا مردم سالاری عاری از اسلامیت و مکتب بوده است چنانکه مقام معظم رهبری با ژرف اندیشی انقلابی در مقطعی القائات این طایفه را اصلاح فرمودند که جمهوریت در اندیشه‌ی نظام سیاسی مبتنی بر دین، مردم سالاری دینی است نه غیر آن و این ترجمان همان بیان قاطع امام خمینی است که فرمود جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد.
براستی آیا این طایفه‌ی مرتجع و منفعل هیچ گاه از خود پرسیده اند که در این ۴۴ ساله‌ی عمر با برکت و البته مظلومانه نظام برآمده از انقلاب اسلامی به نام جمهوری اسلامی، کدامیک از دو واژگان جمهوریت و اسلامیت بیش از دیگری بازارش داغتر بوده است؟
اگر واقعیت‌های کف جامعه و خروجی سطوح مختلف نظام و دولت‌ها و مجالس گذشته را ملاک ارزیابی بدانیم قطعا خواهیم یافت که این اسلامیت نظام است که باید مظلومانه فریاد برآورد که علیرغم اینکه سرچشمه‌ی این نظام سیاسی و انقلابی، فیضیه‌ها و مساجد و نهاد دین بوده است؛ مورد بی‌مهری و غفلت‌ها قرار گرفته است و باید داد سخن برآورد که این اسلامیت نظام و مبانی اندیشه سیاسی اسلام و حکومت دینی و ولایت فقیه است که باید شفاف سازی گردد و دوباره در بستر جهاد تبیین به خواص و عوام جامعه یادآوری بشود تا فراموش نکنیم که ملت ایران برای چه اهداف مقدسی این همه هزینه پرداخت کرده و تاکنون در برابر تهاجمات دشمنانش راست قامت و استوار ایستادگی به‌خرج داده است؛ بنابراین ما ضمن احترام و اعتقاد راسخ به مردم سالاری دینی و نقش اساسی رای مردم در تعیین سرنوشت خویش و البته پایبندی به شان دموکراسی واقعی؛ اما ریل‌گذاری حقیقی را در نظامات حاکمیتی بر مبنای اصالت بخشی به آموزه‌ها و آرمان‌های دینی و اسلامیت نظام می‌دانیم. چیزی که متاسفانه کمتر به آن توجه گردیده است والا فرهنگ عمومی جامعه‌ی کنونی ما این نبود که اکنون مشاهده می‌کنیم؛ لذا آنچه نباید هرگز فراموش کنیم روح حاکم بر قانون اساسی به‌عنوان میثاق ملی و منویات امامین انقلاب مبنی بر اصالت و اولویت بخشی به اسلامیت نظام است که خواص امت به‌ویژه اندیشمندان و عالمان دینی را برای پاسداشت آن به صحنه و میدان دفاع و تبیین و تبلیغ آن فرا می‌خواند.
به‌راستی چه کسی باید عمار گونه، فریاد شفافیت اسلامیت در تار و پود نظام و جامعه اسلامی و انقلابی را داشته باشد و چه کسی باید دغدغه حلال و حرام خدا و فرهنگ و تربیت اسلامی و نشر معروف و محو بدعت‌ها و انحراف‌ها و منکرات را مسیر سعادت و عزت و رشد و کمال جامعه و مردم بداند؟!
انتهای پیام/