به گزارش خبرنگار تهران پرس؛ بلوار کشاورز (الیزابت سابق) یکی از نوستالژی‌ترین بلوار‌ها و خیابان‌های تهران محسوب می‌شود که هنوز هم انتخاب اول خیلی از تهرانی‌ها برای پیاده‌روی و تمدد اعصاب است و با قدم زدن در این بلوار قدیمی از درختان کهنسال و سر به فلک کشیده‌ای که دور تا دور بلوار را احاطه کرده‌اند اکسیژنی تازه هدیه می‌گیرند.
وجود افراد پیر و جوانی که در هر ساعت از شبانه‌روز اینجا حضور دارند، دوچرخه‌سوارانی که از ابتدای بلوار در میدان ولیعصر تا انتهای آن در خیابان قریب را رکاب می‌زنند، کافه‌های قدیمی که در دو طرف بلوار از سالیان دور حضور داشتند، دانشجویانی که بر روی صندلی‌های بلوار مشغول مطالعه هستند همگی این را به ما می‌گویند که اینجا باید حالمان خوب باشد.
طراحی پروژه بلوار در سال ۱۳۳۶ توسط جوانی ۳۰ ساله به نام «سرافراز غزنی» آغاز می‌شود و دو سال بعد ساخت آن به پایان می‌رسد.
استاد غزني ۳ سال استاد دانشکده معماری دانشگاه شهید بهشتی و یک سال استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و سپس مدیریت ساخت غرفه ایران در نمایشگاه جهانی را در کشور کره جنوبی را به عهده داشت و سپس قائم مقام سازمان زیباسازی شهر تهران و بعد مؤسس «شهر سالم» شهرداری تهران شد.اواخر عمر به دلیل کسالت و معالجه راهی آلمان شد و اردیبهشت سال ۹۶ در آلمان چشم از دنیا فروبست و همان جا به خاک سپرده شد.
نهری که در وسط بلوار جاری است در گذشته نهر کرج نامیده می‌شد که متاسفانه امروزه جویباری کوچک از آن باقی نمانده است.
در ابتدا اینجا به یاد الیزابت دوم، ملکه بریتانیا «بلوار الیزابت» نام گرفت، اما بعد از انقلاب به دلیل مجاورتش با ساختمان پیشین وزارت کشاورزی به بلوار کشاورز تغییر نام داد.
این بلوار که در سال ۱۳۹۴ در فهرست آثار ملی ثبت شد و از شمال به خیابان فاطمی و خیابان‌های مجاور آن مثل زرتشت و جویبار، از جنوب به خیابان‌های فلسطین، وصال شیرازی، ۱۶ آذر و… از‌‌شرق به میدان ولیعصر(عج) و از غرب به خیابان دکتر قریب منتهی می‌شود.
انتهای پیام/خ