به گزارش خبرنگار تهران پرس؛ مدرسه «ناموس» در چهارراه حسن آباد، یکی از نخستین مدارس دخترانه شهر تهران بود که به همت «طوبی آزموده» راهاندازی شد. او ۱۱۶ سال پیش (سال ۱۲۸۶) در شرایطی زنگ مدرسهٔ ناموس را در خانه شخصی خود در خیابان سنگلج، به صدا درمیآورد که شیخ فضلالله نوری فتوا داده بود که «تأسیس مدارس دختران، مخالف با شرع اسلام است».
طوبی آزموده میدانست که تنها علت مخالفت علما با تأسیس مدارس دخترانه صرفاً به خاطر رواج فرهنگ بیگانگان میباشد، لذا بر آن شد تا با حفظ ظواهر اسلامی چنین القا کند که این مدرسه تنها به منظور ترویج فرهنگ اسلامی و با سواد کردن دختران تأسیس شده است. برای این منظور، هم در نصب تابلوی مدرسه و هم در مواد آموزشی و هم در برنامههای غیر آموزشی تجدیدنظر کرده، سعی کرد تا ظاهری اسلامی به مدرسه خود ببخشد. به همین منظور مشخص کرده بود که کتابهای مذهبی و قرآن را در همهٔ کلاسها تدریس کنند. همینطور عبارات و کلمات قصار بزرگان دین با کمک دو تن از شاگردانش بر دیوارهای مدرسه را برای توجه هر چه بیشتر مردم نصب میکرد. او با ترتیب دادن مجالس روضهخوانی یک یا دو بار در سال تبلیغات مغرضانهٔ مخالفان تحصیل دختران را خنثی میکرد. به این شکل مدرسه دخترانهٔ ناموس توانست پابرجا بماند.
یک فعال حقوق زنان ساکن تهران میگوید: «تاسیس این مدرسه یکی از مهمترین اتفاقات در زندگی دختران آن زمان بود. آن وقت برخی علما تحصیل دختران را خلاف شرع میدانستند و دختر نجیب و با حیا را دختری میشناختند که کنج خانه مینشست و فرمانبردار پدر، برادر و بعدها همسرش بود.»
مدرسهٔ ناموس به گفتهٔ آماری که در نشریهٔ شکوفه در سال ۱۳۲۹ شمسی به چاپ رسید، ۱۸۵ دانشآموز داشت که با گرفتن شهریه از خانوادههای مرفه تعداد ۵۰ نفر بدون شهریه تحصیل میکردند.
مدرسه ناموس در زمان رضاشاه به لابراتوار دندانسازی تبدیل شد. تابلوی لابراتور هنوز بر سر در همان عمارت قدیمی قرار دارد.
آدرس: خیابان حافظ، پایینتر از میدان حسن آباد، پلاک۹۹۰
انتهای پیام/خ