به گزارش تهران پرس، علی قائم‌مقامی با اشاره به نقش ذائقه مردم در فروش گیشه گفت: به نظر من بعد از کرونا مقداری سلیقه مردم عوض شده است و بیشتر به سمت کمدی رفته و این نوع آثار را می‌پسندند و وقتی این فیلم‌ها تقاضا دارد بازار به نیز در آن جهت حرکت می‌کند.
تهیه کننده «شاه نقش» از آثار جشنواره فجر چهل و سوم افزود: از بین کار‌های کمدی که اخیرا دیدم «فسیل» را دوست داشتم و از کار‌های قدیمی نیز با فاصله می‌توانم بگویم «اجاره‌نشین‌ها» بهترین فیلم کمدی بود. در حال حاضر آثار کمدی ما ضعف فیلمنامه دارند و در کنار فیلمنامه کست هم است. وقتی کست «اجاره‌نشین‌ها» را می‌بینیم نظیر آن را در سینمای ایران نمی‌بینیم.
قائم مقامی گفت: فیلم «خواهران غریب» نیز یک فیلم تقریبا کمدی بود و در واقع اجتماعی – کمدی و کستی که آن موقع بود کست خاصی نسبت به الان بود.
تهیه کننده «جشن دلتنگی» درباره تکرار تعدادی بازیگر در کست خیلی از بازیگر‌ها و این که آیا سینما نیاز به پوست‌اندازی ندارد؟ گفت: اینها وقتی طرفدار دارند چه کاری می‌شود کرد؟
وی درباره استفاده از بازیگر‌های جدید در کار‌ها اظهار داشت: مدل من این طوری است که فیلم اجتماعی کار کنم. بدم نمی‌آید فیلم‌هایم ده‌ها و صد‌ها میلیارد بفروشد، اما فیلم‌های من تا الان نفروخته است. فیلم‌های من مدل خاص خودش را دارد.
او درباره تجربه کاری با زنده‌یاد کیومرث پوراحمد اظهارداشت: با آقای پوراحمد ۵ فیلم کار کردم؛ اولین فیلم «شب یلدا» در سال ۷۹ بود که آن موقع مدیر تولید بودم و بعدا تهیه‌کننده شدم و سه فیلم را با هم کار کردیم و شریک بودیم. من تهیه‌کننده بودم و ایشان فیلمنامه‌نویس و کارگردان کار‌ها بودند. یک فیلم هم من تهیه‌کننده بودم و ایشان به عنوان مشاور کار بود.
تهیه کننده «کفشهایم‌کو؟» گفت: فقدان آقای پوراحمد سخت است چرا که بخشی از تاریخ سینمای ایران بود و هیچ کس نمی‌تواند این را کتمان کند و‌ای کاش می‌بود و باز هم فیلم می‌ساخت و اگر می‌بود قطعا باز با هم فعالیت و کار می‌کردیم. فقط می‌توانم افسوس بخورم.
قائم‌مقامی در این باره که با توجه به اقبال مردمی، آیا می‌توان شاهد رونق فیلم‌های اجتماعی بود؟ گفت: فکر می‌کنم سینمای ما به ۲۰، ۳۰ سال پیش سینمای اجتماعی برمی‌گردد.
انتهای پیام//ح. ع
منبع: ایسنا