به گزارش خبرنگار گروه مناطق «تهران پرس»؛ اوقاف؛ محله‌ایی وقف شده در شرق تهران در ناحیه ۷ و جنوب منطقه ۴ شهرداری تهران است که در گذشته برای سکونت کارکنان ارتش تاسیس شد بنابراین ساکنین اصلی آن کارکنان ارتش بودند اما اکنون مردم عادی هم جزو مالکین این محله شده‌اند و هر کدام از مالکان زمین‌های وقفی در این محله مبلغی به اداره اوقاف می‌پردازند. محله اوقاف قدمت زیادی ندارد در واقع زمین‌های این محله به سازمان اوقاف کل کشور اختصاص دارد.
بورس لوازم چوبی از مهم‌ترین بخش‌های محله اوقاف است. محله‌های شمیران‌نو، تهران‌پارس و علم و صنعت همسایگان محله اوقاف هستند.
محله اوقاف از سمت شمال به بزرگراه شهید زین‌الدین و از سمت شرق به خیابان سی‌متری اردیبهشت و از سمت غرب به خیابان هنگام و از جنوب به بلوار دلاوران منتهی می‌شود.
به مرور زمان و در سال ۱۳۵۶ محله اوقاف به دلیل ساخت و ساز‌های بسیار، وجه شهری به خود گرفت و در سال ۱۳۸۷ این محله به دو بخش اوقاف و علم و صنعت تقسیم شد بنابراین زمین‌های این محله‌ها به مردم عادی نیز واگذار شد و در نهایت با رونق در ساخت و سازها این محله به یکی از محله‌های عادی شهر تهران تبدیل شد.
این محله به دلیل اینکه در بالاشهر تهران قرار دارد دارای آب و هوای بسیار خوبی است و از شلوغی به دور است و آلودگی کمتری نیز دارد.
از بوستان‌ها و جا‌های دیدنی محله اوقاف می‌توان به بوستان نوفل لوشاتو، بوستان اوقاف، بوستان کودک، رستوران سیمون، فست فود کندوک و مستر دیزی اشاره کرد.
از مراکز مذهبی و مساجد محله اوقاف می‌توان به مسجد جامع الزهراء، مسجد رسالت، مسجد امام جعفر صادق، مسجد حضرت ابوالفضل اشاره کرد.
تاریخچه محله اوقاف
گفتنی است قبل از دهه ۵۰ شمسی این محله وجود خارجی نداشت، زمین‌های این محله به نام آقای عبدالوهاب تهرانی بود. با توسعه شهر تهران و رونق شهرنشینی حدودا ۱۰ یا ۲۰ خانوار به این محله مهاجرت کرده و ساکن شدند، اما هنوز این محله جزو شهر نبود و ترس از حمله راهزنان دلهره به جان مردم میانداخت بنابراین خانه‌ها را در این محله به صورت زیرزمینی بنا می‌کردند.
روایت دیگری هست که بیان می‌کند در گذشته خانه‌ها را زیرزمینی میساختند برای آنکه در سال ۵۰ برای تهران طرح محدوده برای عدم گسترش شهر تعیین شد و محله اوقاف هم در محدوده ۲۵ ساله قرار گرفت و ساخت و ساز ممنوع شد. صاحبان زمین هم به ناچار به صورت مخفیانه و قاچاق زیرزمین می‌ساختن و ساکن میشدند زیرا زیر زمین‌ها از دور قابل مشاهده نبود.
انتهای پیام/خ