به گزارش خبرنگار گروه مناطق «تهران پرس»؛ حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) بزرگی از بزرگان و علمای شیعه در قرن سوم هجری قمری بود که در شهر مدینه چشم به جهان گشود و در شهر ری از توابع تهران به دیار باقی شتافت.
در نیم قرن اخیر، آستان حضرت عبدالعظیم مترقی گردیده و آثار ارزشمند تاریخی آن مرمت و حفظ شده است. بنا بر گزارش‌ها، این مکان در گذشته خارج از شهر ری قرار داشته که مربوط به دوره ایلخانی است و در طول تاریخ مورد توجه و احترام بسیاری از پادشاهان و حکام بوده است.
شاهرخ تیموری از جمله پادشاهانی بود که در راستای مرمت و بهسازی وضعیت مرقد حضرت عبدالعظیم(ع) تلاش‌های زیادی انجام داد. همچنین باب‌هایی در مجموعه حرم وجود دارد که تاریخ ساخت آن‌ها به قرن نهم و دهم هجری قمری باز می‌گردد.
بر اساس روایات، حضرت عبدالعظیم(ع) در اثر عارضه بیماری و به مرگ طبیعی از دنیا رفته است. بنابر روایات هنگام غسل دادن بدن ایشان، در خریطه ایشان ورقه‌ای یافت شد که در آن نسب ایشان از امام حسن(ع) تا امیرالمؤمنین(ع) نوشته شده بود.
فی الحال حرم حضرت عبدالعظیم(ع) یکی از مهم‌ترین کانون‌های زیارتی و گردشگری مذهبی در تهران به شمار می‌رود.
سید الکریم از اصحاب و پیروان ائمه شیعه بوده که در مبارزه با تطاول و استکبار نقش قابل تاملی داشته است. وی شیوه و روش رسیدن اصول دین مانند یکتاپرستی و پیروی از ولایت را به مردم یاد داد و زیارت او از سوی ائمه معصوم(ع) سفارش شده است.
حرم سید الکریم در طول زمان توسعه یافته و امروزه شامل صحن، بنای اصلی حرم و سایر بخش‌های متعدد از جمله رگه‌های ثمین این حرم، صندوق چوبی نفیسی است که با خط نسخ و ثلث آیات قرآن و زیارتنامه‌ها بر آن حک شده و به دوره ایلخانی تعلق دارد.
مجموعه حرم نه تنها مقبره سید الکریم، بلکه مقبره‌های دیگر شخصیت‌های مهم شیعه از جمله امامزاده طاهر (فرزند امام چهارم) و امامزاده حمزه (برادر امام هشتم) را نیز در خود جای داده است. تحولات این حرم عمده در دوران سلجوقی، صفویه و قاجار رخ داده است.
انتهای پیام/