به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «تهران پرس»؛ محمدرضا جوادی کارشناس مسائل شهری در یادداشتی نوشت: آلودگی هوای تهران، معضل و مشکلی است که عمر آن به سالیان دراز باز می‌گردد و همچنان ادامه دارد و هنوز تدبیر موثری برایش اتخاذ نشده است. برخی مرگ و میر‌ها و مشکلات تنفسی که علل آن از آلودگی هواست، حاصل بی‌تدبیری مسئولانی است که یا ترک فعل کردند یا اینکه نتوانستند به وظایف قانونی خود به خوبی عمل کنند.
وجود بنزین‌های بی‌کیفیت، خودرو‌های فرسوده و موتورسیکلت‌های کاربراتوری، عاملی بزرگ در ایجاد آلودگی هوا محسوب می‌شود، اینکه مسئولی فقط حرف بزند یا شعار دهد به‌مثابه حرف ملانصرالدین است؛ که اعلام کرد: روزی جنازه‌ای را می‌بردند.
پسر ملانصرالدین از پدرش پرسید: پدرجان این جنازه را کجا می‌برند؟
ملانصرالدین گفت وی را به جایی می‌برند که نه آب هست نه نان هست نه پوشیدنی هست و نه چیز دیگری.
پسر ملا نصرالدین گفت: فهمیدم وی را به خانه ما می‌برند.
این مثال مصداق اقدامات مدیرانی است که مسئولیت گرفتند، میز و صندلی گرفتند، اما نه پشت میز هستند و نه برنامه‌ای برای رفع آلودگی هوا دارند.
همه می‌گویند باید اتوبوس‌های جدید به ناوگان حمل و نقل عمومی وارد شود، همه می‌گویند واگن‌های مترو باید افزایش یابد، همه می‌گویند موتور‌های کاربراتوری باید به انژکتوری تبدیل شود، اما همه در اجرا غایب هستند.
سوال این است؛ چطور می‌توانیم معضل آلودگی هوای شهر تهران را برطرف کنیم؟ چگونه می‌توانیم مدیران این بخش را مجاب به انجام کارکنیم؟ آیا بهتر نیست قوه قضائیه به طور مستقیم وارد این موضوع شود و با عاملان این بی‌تدبیری برخورد قانونی کند؟ آلودگی هوای تهران حاصل ترک فعل مدیران در اجرای قانون هوای پاک است و چون موضوع سلامت مردم در میان است، قوه قضائیه در این خصوص می‌تواند ورود جدی داشته باشد.
چرایی این مشکلات را چگونه می‌توانیم جواب دهیم، آیا غیر از این است که سازمان‌های مرتبط گرد هم آیند و دست به دست دهند تا این معظل خانمانسوز را رفع کنیم. باید بدانیم مردم ولی‌نعمت هستند و باید خدمت شایسته را به آنان انجام دهیم. معتقدم انجام این کار زیاد سخت نیست؛ فقط همت می‌خواهد.
انتهای پیام//ح. ع