به گزارش تهران پرس؛ آیت‌الله سید عبدالله فاطمی‌نیا استاد برجسته اخلاق، کتابشناس، استاد حوزه و سخنرانی مذهبی ۲۶ اردیبهشت‌ماه بعد از سال‌های بیماری دارفانی را وداع گفت و به ملکوت اعلی پیوست.
حدود ۴۰ روز از وفات این استاد اخلاق می‌گذرد و در این روزها بارها نکات اخلاقی و آموزنده بسیاری از سبک زندگی و بیانات ایشان مطرح شده که آخرین آن شاید مرتبط با برنامه گرامیداشت روز اربعین وفاتش باشد. صفحه رسمی مجازی ایشان با اطلاعیه‌ای اعلام داشت: «پیرو لطف بزرگواران در خصوص پیگیری مراسم اربعین استاد فاطمی‌نیا به عرض مبارک می‌رساند: ما نیز به عنوان بخشی از دوستداران آن استاد، جزو منویّاتمان بود که به عنوان تعظیم از آن لطیفه الهی، مراسمی داشته باشیم. لکن از آنجائی‌که توصیه‌های مؤکد و مکرر استاد در خلوات و جلوات، در احتراز از اینگونه مجالس برای خودشان بود، لذا ما نیز عمل به وظیفه می‌کنیم که همانا خواسته آن عزیز باشد.»
براین اساس مجلس ترحیم و بزرگداشتی به مناسبت چهلم آیت‌الله فاطمی‌نیا برگزار نخواهد شد.
آیت‌الله سیدعبدالله فاطمی‌نیا در سال ۱۳۲۵ در تبریز چشم به جهان گشود. وی از کودکی تحت تربیت دینی و علمی پدر خود (میراسماعیل) که از علمای اهل عرفان بود، قرار گرفت؛ سپس نزدیک به ۳۰ سال نزد حسن مصطفوی (از شاگردان مرحوم آیت‌الله سید علی قاضی) تحصیل کرد و تحت تعلیم و تربیت وی قرار داشت و همزمان تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال می‌کرد. پس از مصطفوی، او از محضر علمایی چون علامه طباطبایی، سید محمدحسن الهی طباطبایی (برادر کوچک‌تر علامه طباطبایی)، محمدتقی آملی، سیدرضا بهاءالدینی، محمدتقی بهجت و علامه جعفری که بیشترشان شاگردان آیت‌الله قاضی بزرگ بودند، در علوم اسلامی و عرفان بهره برد. از این رو، با یک واسطه از شاگردان «سید علی قاضی» محسوب می‌شود.
آیت‌الله فاطمی‌نیا از جمله کارشناسان علوم اسلامی بود که به تحقیق و پژوهش در این زمینه اشتغال داشت. از دیگر فعالیت‌های این عالم ربانی، می‌توان به تدریس در حوزه‌های علمیه، حضور در برنامه‌های مذهبی صداوسیما به عنوان کارشناس و سخنرانی در مراکز حوزوی و دانشگاهی اشاره کرد.این استاد اخلاق در مورد علم رجال و عرفان‌نظری، دارای آگاهی گسترده بود و درعین‌حال بیشتر به خطابه در منابر عمومی می‌پرداخت.
او از مفسران معروف و زبردست صحیفه سجادیه و نهج‌البلاغه به‌شمار می‌رفت و در جلسات متعددی در این موارد به سخنرانی پرداخته بود.
انتهای پیام/الف