حجت‌الاسلام ابوالقاسم علیزاده در یادداشت ارسالی به «تهران پرس» درباره تقابل اسرائیل و ایران نوشت: سالهاست در انتظار فرصتی بودیم تا تقاص خون شهدای دانشمند و سرداران و فرزندان شهید میهنمان را که توسط رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی ترور و به شهادت رسیده بودند و نیز در حمایت از مردم مظلوم فلسطین و غزه، اقدامی خیبری داشته باشیم؛ تا اینکه سران رژیم تروریست اسرائیل، دست به حماقت زده و کنسولگری جمهوری اسلامی در سوریه را با اقدامی تروریستی مورد هدف قرار داد و تعدادی از مستشاران نظامی ایران اسلامی را ناجوانمردانه به شهادت رساندند.
این اقدام به قدری زشت و خلاف معاهدات بینالمللی بود که مورد تنفر و اعلان انزجار همه‌ی بشریت و افکارعمومی دنیا قرار گرفت، تا جایی که تنبیه اسرائیل بلافاصله تبدیل شد به مطالبه‌ی عمومی نه فقط ملت شریف ایران بلکه همه مردم دنیا و بالاخره با تصریح رهبر فرزانه انقلاب مبنی بر تنبیه متجاوز در خطبه‌های نماز عید سعید فطر، فرزندان سلحشور ملت، لیله القدری متفاوت ساختند که تا طلوع فجر شب حادثه احیا نگهداشته و با شور و شعف و دیدگانی اشکبار از شدت شوق، پهباد‌ها و موشک‌ها را با ذکر (و مارمیت اذ رمیت و لکن الله رمی) تا مقصد؛ رصد کرده و دنبال می‌نمودند؛ و حال که رژیم نسلکش و وحشی اسرائیل سیلی سختی دریافت کرده است، این سوال پیش می‌آید که آیا از این تنبیه، درس و عبرتی گرفته است یا آنکه در مقام تلافی دست به حماقت دیگری خواهد زد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که در شرایط فتنه‌گون جنگی، قطعاً آنچه برای نیرو‌های نظامی و امنیتی به عنوان یک تکلیف و وظیفه است جدی گرفتن ناچیز‌ترین احتمال تهدید است؛ و لذا ضمن پرهیز از غرور پیروزی؛ آمادگی تمام عیار و آماده باش ۱۰۰ در صدی در همه حوزه‌های پدافندی و آفندی، مطابق با عقل و هوشمندی است. اگرچه دشمن دون دچار چالش‌های جدی است و برای همیشه هیمنه و لانه‌ی عنکبوتیش فرو ریخت، اما ممکن است در این لحظه‌های پایان عمر نحسش، دست و پا‌های آخر را بزند و دست به اقدام نابخردانه‌ی دیگری؛ که در این صورت، قطعاً با برخورد شدید‌تر نیرو‌های مقتدر مسلح جمهوری اسلامی و بلکه توده‌ی مردم انقلابی ایران اسلامی مواجه خواهد شد. زیرا در این شرایط دیگر جای هیچ ملاحظه ای؛ معقول و منطقی نخواهد بود.«و ماالنصر الا بالله العزیز الجبار..»
انتهای پیام/خ