سوادچیست؟
سواد در تعریف آئینی و کهن به استطاعت مطالعه کردن و نگاشتن گویند. در معنای تازه و مدرن به سطحی از مطالعه کردن و نگاشتن که برای پیوند و وابستگی وافی و کافی بوده، گفته می شود. یا سطحی که شخص از عهده معنا و مدلول بر آید و گمان و فکر و تدبیرهایش را تاجایی که قدرت دارد در نظام اجتماعی شریک باشد تبیین نماید .
در تعریف سازمان ملل متحد(unesco)، سواد استطاعت آگاهی ادراک، ترجمان، صنع و پایداری و پیوند و وابستگی و حساب کردن در موارد نوشته شده وابسته به سابقه های متعدد است. سواد، سوئیچ رسیدن ما به جهان است و سبب آگاهی نیکوتر ما از حیات و نظام اجتماعی می گردد.
اشخاص باسواد به تکلیف انسانی خود بیدار تر هستند. ما با استعانت از سواد آموزی توانسته، نیکوتر در محیط اجتماع شراکت داشته و یک جزء سخت کوش از محیط اجتماع باشیم. امام خمینی(ره) نیز علم و سوادآموزی را عبادت و از نیازهای واجب و اولیه حیات افراد می دانستند و مردم را به انقلاب همگانی برای از بین بردن دشواری بی سوادی که آن را در کشوری همچون ایران مایه ننگ می دانست، دعوت می نمود.
سواد انواع مختلفی دارد:
سواد فرهنگی: آگاهی شخص از دیرینه یا تاریخ اجتماع خود و اجتماع عالمگیر، روابط دسته جمعی و آگاهی از علائم فرهنگی و عکس العمل ضرور و ارجمند به آن دانست و برای شکل پذیری آن مجاهدت نشان داد.
سوادعاطفی: بهره مندی از این توانایی که از ادراکات و احساس خود به طوری بهره وری نمائیم که توانایی شخصی ما فزونی یابد و چگونگی و وضع زندگی ما، و اساسی تر از آن اطرافیانمان پیشرفت یابد.
سواد رسانه: گونه ای استنباط دلگرم کننده مبتنی بر تبحر بوده که می توان بر پایه آن انواع رسانه ها را از همدیگر تفکیک نمود و شناخت. آمیخته ای از صنعت های بهره جویی اثربخش از رسانه ها و احراز آگاهی برای باز شناسایی رسانه از همدیگر می باشد.
سواد رایانه: دانش و قدرت شخص برای بکارگیری از رایانه ها و تجهیزات اثربخش می باشد. سواد رایانه ای به حوزه ای اطلاق می گردد که ، به آسودگی برخی افراد توانسته از طرح و نقشه های رایانه ای و استعدادهایی که با رایانه ها پیوستگی داشته، بهره وری نمایند.
سوادمالی: داشتن علم و استنباط درباره مدلول های مالی و شیوه های حاضر و همینطور استعمال از این علم برای گشودن دشواری های مالی می باشد.
نویسنده: ساراپیرانه