فاطمه حمیدیان، کارشناس مسائل شهری در گفت‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی تهران‌پرس با بیان اینکه اجرای برنامه پنج ساله سوم توسعه شهرداری در همه ادوار با ضعف مواجه بود، اظهار کرد: باید برای برنامه‌های مصوب، بودجه لازم آن پیش بینی شود و آن بودجه در اختیار شهرداران مناطق قرار گیرد .
وی با تاکید بر اینکه برنامه های مصوب شهری باید بر اساس اولویت های شهر باشد، افزود: باید سامانه پایش شهر راه اندازی شود تا مشخص شود تا چه میزان به اهداف خود در شهر دست پیدا کرده ایم و اولویت های شهر کدام اند.
این کارشناس شهری تصریح کرد: از جمله ضعف‌های سیستم شهرداری تهران در این دوره، عدم التزام بودجه به برنامه سوم توسعه است، ضمن اینکه ارزیابی عملکردی نیز از میزان عملکرد بودجه براساس شاخص های برنامه صورت نمی‌گیرد.
حمیدیان در ادامه مطرح کرد: براساس شاخص های ارزیابی عملکرد نمیتوان به صورت دقیق میزان اجرای بودجه را رصد کرد.
وی درباره شعار مدیریت شهری فعلی تهران مبنی بر ارائه گزارش صد روزه بیان کرد: اولین گزارش صد روزه در قالب سند تحویل و تحول و در دوره اولین شهردار ارائه شد و فکر می کنم فقط همان یک گزارش بود.
این کارشناس شهری با تاکید براینکه یکی از وظایف اصلی شورای شهر نظارت بر عملکرد است، مطرح کرد: این جنس وظیفه ای حتی از بحث قانون گذاری نیز مهمتر است. اما عملکرد شورای شهر تهران در موضوع نظارت تقلیل یافته است. به دلیل اینکه رصد میزان هزینه کرد بودجه شهرداری از وظایف نظارتی شورا است که به درستی انجام نگرفته است.
حمیدیان در ادامه مطرح کرد: هزینه اداره شهرداری تهران هزینه بسیار بالایی است. در واقع به گونه ای است که بیش از آنکه ما بتوانیم شهر را اداره کنیم، توانسته ایم فقط شهرداری را اداره کنیم. یعنی هزینه شهرداری با بدنه نیروی انسانی و هزینه های جاری که دارد، بسیار بالاست به این دلیل که شهرداری در بخش اجرای پروژه های سرمایه ای نتوانست موفق عمل کند و ناتوانی در پرداخت نقدینگی و بدهی ها منجر شد شاهد بیشترین آمار تجدید مناقصات در این دوره باشیم که این موضوع مبین عدم اعتماد سرمایه گذاران به مجموعه مدیریت شهری است.
حمیدیان بیان کرد: ما هر زمانی که توانسته ایم مشارکت و همراهی مردم را در اداره برنامه های فرهنگی و اجتماعی شهر داشته باشیم هزینه های شهر نیز پایین آمده است به این دلیل که مردم تعلق شهروندی داشته و همکاری کرده اند. اما امروز مشاهده می کنیم که در این دوره جنس مردم از شهروندی خود خارج شده و به شهرنشینی رسیده است در واقع این احساس تعلق خاطر دیگر وجود ندارد و به همین دلیل نیز مردم در اداره شهر خود دخیل نمی شوند.
وی تاکید کرد: در مدیریت شهری باید به سمت و سویی حرکت کنیم که مردم را در تصمیم سازی ها، تعریف و اجرای پروژه و اداره شهر دخیل کنیم. البته این یک فرآیند دوسویه است یعنی مردم نبایند فکر کنند که دولت و سازمان ها فقط زمانی که به آنها نیاز دارند یعنی در پای صندوق های رای، این همکاری صورت می گیرد.
این کارشناس شهری باتاکید بر اینکه شهرداری بایستی آموزش شهروندی را فعال تر و مردم را با خود همراه کند، گفت: مردم تهران به دلیل اینکه شهر را برای خود نمی دانند در امورات شهری مربوط به خود نیز ورود نمی کنند به گونه ای که حتی شاید برای رفع برف از جلوی درب منازل خود به ۱۳۷ زنگ می زنند درحالی که در گذشته به این صورت نبوده است.
حمیدیان با تاکید براینکه مدیران شهری بایستی برای همراهی مردم و از بین بردن شکاف بین مردم و خودشان تدبیر کنند، مطرح کرد: البته شهرداری پس از سه سال برای اینکه مردم را در اداره امورات شهری همراه و دخیل کند، در تعریف پروژه های توسعه محله ای، مشارکت مردم را مطرح کرد که موضوع ارزشمندی است اما اینکه انجام پروژه ها و نحوه مشارکت دادن همه گروه های شهروندی به چه صورتی باشد نیاز به تعریف وسیع دارد.
انتهای پیام/
ارسال نظر