به گزارش خبرنگار اجتماعی تهران، پرس،حجاب و پوشش در همه ادیان و فرهنگ ها موضوعی قابل توجه است،چه زمانی که به مثابه امری «طبیعی−زیستی» و محافظت از بدن، بدان نگریسته شود و چه زمانی که همچون مقوله ای «فرهنگی−ارزشی»، نشان از باورهای ذهنی و شناختاری، سنت های بومی و اعتقادی و همچنین موضوعی نشانه شناختی و سمبولیک مورد توجه قرار گیرد.
نظر به اهمیت این مسئله،رویکرد سنتی تعبدی−ایمانی، رویکرد تبیینی کلامی−اجتماعی، رویکرد روشنفکران مذهبی و رویکرد فمینیستی غالب رویکردهای موجود در امر حجاب است. تحلیل ها نشان می دهد رویکرد فمینیستی با خوانش مبتنی بر انزوا و انتخابگری، افزون بر نقد دیدگاه مسلط، به نفی حدود شرعی و عرفی حجاب قائل است.
یکی از عوامل اصلی در پیکره اجتماع و اثرگذار بر روح و جسم آدمی توجه به مقوله حجاب و عفاف است زیرا هر جامعه ای برای اثبات و رشد و بالندگی نیاز به سلامت جسمی و روانی دارد. پس توجه به مساله حجاب از ضروریات یک جامعه به شمار می‌رود. در این میان خانواده و نقش آن را می توان معیاری برای شناخت آسیب های اجتماعی دانست و به عنوان یک نظام اجتماعی پویا که برای خود اجزایی دارد، در انتقال سنت ها، باورها و رشد اعضای درون سیستمی نقش موثری در عفاف و حجاب اعضای خود دارد. در حقیقت برای دستیابی به اهداف تربیت دینی، توسعه فرهنگ تعالی بخش حجاب و عفاف اهمیت ویژه ای دارد، بنابراین پویایی تربیت دینی در شرایط کنونی به پویایی روش ها، نگرش ها و برنامه هایی وابسته است که در سطح خانواده، نظام های آموزشی و سیاست های حاکم بر جامعه مطرح می شود و باید از حالت کلیشه ای و تحمیلی خارج شده و با روش های علمی و صحیح ارایه شود.
اما نکته مهم اینکه در اندیشه قرآن، حجاب تنها منحصر به پوشش ظاهر نیست، بلکه حجاب پوششی، تنها یک نمونه از دستورات قرآنی در مورد حجاب است. دستور دیگر قرآن کریم درباره حجاب، به شیوه مخصوصی از سخن گفتن و کارکرد آن در مناسبات اجتماعی زنان نظر دارد: )فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفًا([6]؛ قرآن کریم در این آیه علاوه بر مشروعیت دادن سخن گفتن زن و مرد نامحرم، زنان را از سخنان لطیف و تحریک آمیز و یا استفاده از لحن و طنین خاص در صدا منع می کند. خداوند در دستور دیگری به زنان توصیه می کند که در معاشرت ها و تعاملات خود با مردان رفتار مناسبی داشته باشند و از تبرج و خودنمایی بپرهیزند.
پدیده بد حجابی یا بی حجابی در جامعه از سالها قبل در سایه نبود نظارت کافی با اینکه قوانینی در این خصوص وجود دارد اما در ابتدادی این وضعیت،تولید و عرضه البسه غیر عرف و اشاعه دهنده بد حجابی در برخی صنوف باعث شده تا تقاضای خرید و استقبال از این نوع لباس ها که کاملا از فرهنگ ایرانی اسلامی به دور بوده و فقط فرهنگ ولنگاری و غربی را در جامعه امروزی ما خود نمایی می کند، افزایش یابد.
در شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه 566 مورخ 1384/5/4در چارچوب اصول و مبانی روشهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف (مصوب جلسه 413 مورخ 1376/11/14) راهبردهای گسترش فرهنگ عفاف را در 47 بند تبیین کرده و در بند 46 این مصوبه ارگان ها،نهادها و سازمان های دخیل در موضوع ترویج فرهنگ و عفاف را به شرح ذیل تصویب نمود:
46ـ به منظور ایجاد هماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در امر ترویج و گسترش فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه کمیته ترویج و گسترش فرهنگ عفاف با ترکیب ذیل در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل خواهد شد و گزارش عملکرد آن هر شش ماه یکبار به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه خواهد گردید.
1ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ( رئیس کمیته)
2ـ رئیس سازمان تبلیغات اسلامی ( نائب رئیس کمیته)
3ـ دبیر شورای فرهنگ عمومی (دبیر کمیته)
4ـ نماینده سازمان ملی جوانان
5ـ نماینده وزارت اطلاعات
6ـ نماینده نیروی انتظامی
7ـ نماینده وزارت کشور
8ـ نماینده کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی
9ـ نماینده وزارت آموزش وپرورش
10ـ نماینده وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری
11ـ نماینده وزارت بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی
12ـ نماینده سازمان صدا و سیما
13ـ نماینده وزارت بازرگانی
14ـ نماینده ستاد امر به معروف و نهی از منکر
15ـ نماینده شورای فرهنگی اجتماعی زنان
16ـ نماینده سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران
17ـ نماینده وزارت مسکن وشهرسازی
18ـ نماینده وزارت اقتصاد و دارایی
19ـ نماینده وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات
20ـ نماینده گمرگ جمهوری اسلامی ایران
21ـ نماینده سازمان تربیت بدنی
22ـ نماینده مرکز امور مشارکت زنان
47ـ کمیته ترویج و گسترش فرهنگ عفاف موظف است حداکثر ظرف مدت دو ماه راهکار‌ها، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی و نقش دستگاه‌های ذیربط در این خصوص را تهیه و تصویب نموده و به اطلاع شورای عالی انقلاب فرهنگی برساند.
حال باید دید با وجود جنگ نرم رسانه ای که مدتی است رسانه های معاند خارج نشین با دستاویز قرار دادن فرهنگ حجاب و عفاف در کشور سعی در ترویج بی بند و باری را دارند جایگاه ارگانها،نهادها،سازمانها و مخصوصاً نیروی انتظامی و قوه قضائیه در تشدید برخورد با تولید کنندگان،عرضه کنندگان و استفاده کنندگان البسه و نمادهای غیر اسلامی،دینی و ایرانی کجاست و آیا عزمی جدی در جهت برخورد با این پدیده نو ظهور که هر سال شاهد ترویج بیشتر آن در جامعه هستیم وجود دارد یا خیر.
انتهای پیام/ح.ر