یادداشت؛
سهیلا جوادی مطرح کرد: برای انجام دادن کار اصولی در راستای کاهش کار کودکان، باید دستگاه‌ها و ارگان‌ها آنها را حمایت و توانمند کرده و برای آنها اشتغال ایجاد کنند.

سهیلا جوادی مدیر خانه هنر سبا (زنده یاد علی سلیمانی) در یادداشت ارسالی به پایگاه خبری تحلیلی تهران پرس نوشت:  یکی از معضلات جوامع در حال توسعه، پدیده کودکان کار می باشد. پدیده کودکان کار مشکلی اجتماعی است که از دیرباز در کشورهای مختلف وجود داشته و در دهه های اخیر به علل گوناگون افزایش یافته است.

کار کودکان علل مختلفی دارد و نبایستی سطحی به آن نگریست. براساس آمارهای سال ۱۳۹۹، حدود ۷۰ هزار کودک کار و خیابان در کشور وجود دارد که به دلایلی همچون امرار معاش، نیاز خانواده به کار کودک، عدم دسترسی به آموزش و ... ساعاتی از شبانه روز را در خیابان‌ می‌گذرانند. واقعیت این است که برای انجام دادن کار اصولی در راستای کاهش کار کودکان، باید دستگاه‌ها و ارگان‌ها آنها را حمایت و توانمند کرده و برای آنها اشتغال ایجاد کنند.

اینکه در دوران پاندمی کرونا و تورم، بحران اقتصادی و مشکلات معیشتی ناشی از آن، تعداد کودکان کار به طور قابل توجهی افزایش یافته و در واقع کودکان به عنوان یکی از ضعیف‌ترین حلقه‌های اجتماعی از قربانیان اصلی این وضعیت بوده‌اند، موضوعی غیرقابل انکار است.

 باید به کودکان کار مانند همه کودکان دیگر نگاه کنیم و متوجه تاثیر رفتارمان بر آینده آنها باشیم، و زمانی که کودکان کار و خیابانی برای ارائه خدماتشان تلاش می‌کنند نباید به آنها یا حامیان آنها توهین و پرخاش شود. همچنین افراد باید برای ترویج حقوق کودکان و نیز حمایت از آنها در فعالیت‌های اجتماعی و سازمان‌های مردم نهاد همکاری کنند و در صورت امکان با کمک مالی از پروژه‌های آنها در این زمینه حمایت کنند.

گاهی نیز این کودکان کار توسط برخی از شرکت های صنایع کوچک مورد فریب و سودجویی قرار می‌گیرند طوری که از نیاز حمایت این کودکان سواستفاده کرده و به آنها قول حمایتی می‌دهند اما در انتهای روز تعهد خود، قرارداد را لغو می‌کنند این عمل برخی مدیران نه تنها باعث حمایت از این کودکان نشده بلکه آنها را سرخورده تر کرده و نسبت به آینده ناامید می‌کنند.

هرگاه نیز شخصی با توسل به وسایل متقلبانه و غیرواقعی مردم را فریب دهد و موجب بردن مال دیگری یا تلف آن شود، در واقع جرم کلاهبرداری به وقوع پیوسته است. امروزه کلاهبرداری دارد بیش از پیش شایع و البته عمومی می‌شود. گاهی نیز اطمینان بیش از حد، خود باعث می‌شود که مدیران برخی از شرکتها از خط قرمز بگذرند و دست به کلاهبرداری بزنند.

هر شرکتی، بدون توجه به تعداد و نوع مسئولیت شرکاء و سهامدارانش، مسئول پرداخت بدهی ها و انجام تعهداتش می باشد و در صورتی که اموال و سرمایه شرکت برای پرداخت بدهی ها و انجام تعهدات شرکت کفایت نکرد پس از انحلال شرکت، نوبت به مسئولیت شرکاء و سهامداران می رسد.

جدا از ضرورت و اهمیت پیشگیری از جرم سودجویان، ارائه مجموعه ای از حمایت های عاطفی، مالی، روانی، اجتماعی و قانونی از این کودکان ضروری است. با این حال نباید درباره نقش و کارایی حمایت های قانونی مبالغه کرد و سهم حمایت های اجتماعی را نادیده انگاشت.

در این بین و با وجود افراد غیر متعهد و شرکتهای فریبکار، افراد دلسوز و مسئولین برای کاستن کلاهبرداری های ناجوانمردانه، داشتن جامعه ای بهتر، جوانانی امیدوارتر و کمک به حامیان کودکان کار و جامعه‌ای پویا باید نسبت به آسیبهای کودکان کار حساس بوده و در زمینه پیشگیری، مقابله، حمایت و تدوین قوانین حمایتی از مسئولان مطالبه‌گری کنند.

انتهای پیام/

کد خبر: ۳۲۵۸۳
۳۰ خرداد ۱۴۰۱ - ۲۰:۴۶
save
email
اشتراک گذاری :
ارسال نظر
captcha