به گزارش
خبرنگار تهران پرس، بارها خبر پاکسازی شوش و مولوی و هرندی از معتادان و خرده فروشان در رسانه ها منتشر شده اما این معابر همچنان پایگاه معتادان و خرده فروشان باقیمانده است.
عمده تمرکز و گعده های معتادان متجاهر در محله های شوش و هرندی است و در گوشه و کنار این محله جمع های پنج تا ۱۰ نفره معتادادن شیشه و تریاک می کشند.
پارک شوش یکی از نقاط آلوده به حضور مصرف کنندگان و فروشندگان موادمخدر در شهر تهران است که از سالیان دور به محل تجمع این افراد مشهور است که بساط سیخ ودود و سیگار در آنجا برپاست و همه دور هم فارغ از مشکلات زندگی مشغول مصرف مواد هستند و کسی هم کاری به آنها ندارد.
دلیل تأسیس این پارک چه بوده؟ محلی که امکان ندارد چه در ساعات روز و چه در ساعات تاریکی افراد عادی جرأت داشته باشند حتی یک دقیقه در آن وقت بگذرانند. به جای شنیدن صدای بازی و خنده کودکان سکوتی حکمفرماست که بوی افیون و مرگ میدهد.
این افراد انگار دیگر آب از سرشان گذشته است ، هر کدام حداقل پنج یا شش بار بازداشت و به کمپ های نگهداری و ترک اعتیاد فرستاده شده اند اما بخاطر نداشتن سرپناه، شغل و خدمات اولیه اجتماعی و رفاهی دوباره به خیابان ها و کوچه های دود زده و مملو از زباله ها و پسماندها باز می گردند.
ابتلا به بیماریهایی مانند هپاتیت، کرونا و سل بهدلیل استفاده از سیگارهای مشترک و رعایت نکردن بهداشت فردی توسط معتادان و حضور آنها در مکانهای عمومی همچون پارکها باعث نگرانیهای شهروندان این منطقه و محله شده است.
بسیاری از ساکنان محلات پر آسیبی چون محله شوش و هرندی که از جمله محلههای قدیمی شهر تهران محسوب میشوند از وضعیت فعلی آسیبهای اجتماعی و رشد فزاینده این معضلات گلهمند هستند.
در این میان مردم و کسبه مناطق شوش و چهارراه مولوی از وجود این مهمانان ناخوانده بشدت ناراحتند و شاید باورش برای برخی سخت باشد اما هنگام قدم زدن در کوچه پس کوچه های این منطقه باید مراقب باشی که سرنگ آلوده به پایت نرود.
هیچ کس موافق حضور معتادان و مصرف کنندگان موادمخدر در هیچ نقطهای از شهر نیست و حضور این افراد علاوه بر به تصویر کشیدن صحنههای نابهنجار در چهره شهر، امنیت و آرامش شهروندان را هم سلب میکند.
گذاشتن طرح های مختلف از سوی پلیس، مدیریت شهری پایتخت و بهزیستی برای جمع آوری و پاکسازی پاتوق های معتادان متجاهر بارها انجام و رسانه ای شده اما می توان ادعا کرد که توفیق چندانی نداشته است چراکه هنوز در محله های مختلف جنوب شهر تهران به ویژه پارک شوش می توان زباله های پراکنده و گعده های معتادان را به وضوح دید.
در اینکه متولیان امر مبارزه با مواد مخدر ساماندهی معتادان خیابانی درحال ادای وظایفشان هستند، شکی نیست اما حضور معتادان در خیابان ها و مصرف بی محابای مواد مخدر در برخی نقاط پایتخت حکایت از نبود انسجام در عملکردشان دارد.
اجرای برنامههای بینتیجه و غیر کاربردی در محلههای فوق تنها منجر به گسترش آسیبهای اجتماعی در سایر نقاط میشود و تجربه سالهای اخیر برنامههای کاهش آسیب در محلاتی چون شوش و هرندی این موضوع را تایید میکند.
در گذشتهای نه چندان دور طرح ضربتی جمعآوری معتادان متجاهر و نرده کشی پارکی در محله هرندی در جوار محله شوش به اجرا درآمد که در ظاهر امر این موضوع صحت دارد اما با نگاهی گذرا به کوچه پس کوچههای اطراف بوستان هرندی، حکایت تلخ جابجایی
معتادان متجاهر مطرح است و در واقع اقدام فوق تنها به مفهوم پاک کردن صورت مسئله معضلی است که رفع آن نیازمند راه حلی اصولی است.
اسکان و تردد مصرف کنندگان و فروشندگان موادمخدر پس از اجرای طرح ضربتی بیرون کردن این افراد از پارک هرندی، بدون اجرای هیچ گونه برنامه درمانی موثر برای آنها، گلایه شهروندان ساکن محلههای مجاور هرندی از اجرای بی برنامه طرحهای ساماندهی معتادان متجاهر را تا امروز به دنبال داشته است.
طرح ساماندهی معتادان متجاهر باید با حضور نهادهای اجتماع محور صورت بگیرد و اقدامات مذکور تنها به تغییر پاتوق مصرف کنندگان موادمخدر و سلب
آرامش سایر شهروندان منجر خواهد شد.
در حال حاضر تردد اغلب معتادان متجاهر در محدوده جنوب شهر و مراکز شلوغ مثل
بازار بزرگ و بلور فروشها و پارک شوش صورت میگیرد و اجرای هر گونه طرح بدون چشم انداز منطقی و صحیح امنیت شهروندان را بیش از پیش با مخاطرات جدی و غیر قابل جبران مواجه میکند.
خبرنگار: عطیه حسنی