میثم مظفر، کاندیدای ششمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی تهران‌پرس با اشاره به حکمرانی مشارکتی اظهار کرد حکمرانی مشارکتی در عرصه مدیریت شهری به معنای دخیل کردن مردم تمامی محلات و مناطق در چرخه سیاستگذاری شهری است.
وی ادامه داد: سیاست گذاری شهری از مسئله یابی، دستور کار گذاری، تعیین سیاست ها، اجرای پروژه‌های شهری، ارزیابی و نظارت بر تحقق سیاست‌ها را شامل می‌شود.
مظفر با بیان اینکه یکی از ابعاد نظام ما جمهوریت است خاطر نشان کرد: در بُعد جمهوریت بیشتر به مشارکت سیاسی مردم در انتخابات بسنده شده است که البته امری لازم و ضروری است اما مردم رای می‌دهند برای تعیین سرنوشت سیاسی خود و چهارسال مخاطب و بیننده فرض می شود و در تصمیم‌گیری‌ها دخیل نیستند.
وی با اشاره به ایده راه اندازی سامانه جمع سپاری در حکمرانی مشارکتی شهرداری و مدیریت شهری بیان کرد: در این سامانه مردم تمامی محلات و مناطق تهران می‌توانند نظام موضوعات و اولویت های خود را بیان کنند.
مظفر ادامه داد؛ اساساً تعیین پروژه های شهری، تخصیص منابع و تدوین برنامه و بودجه می تواند با در نظر گرفتن اولویت‌ها و ترجیحات مردم صورت بگیرد و به جای موضع بالا به پایین که یک جمعی نسبت به تعیین سیاست‌های و یا تعریف پروژه ها اقدام کنند، در حکمرانی مشارکتی تصمیمات از پایین به بالا گرفته می‌شود و در این نوع حکمرانی می‌توانیم مردم محلات و مناطق را در تصمیم‌گیری‌های خود دخیل کنیم.
این کارشناس حوزه شهری خاطرنشان کرد: به طور مثال مردم یک محله می‌توانند در سامانه جمع سپاری اعلام کنند که آیا احداث یک معبر برای دسترسی به اتوبان یا یک احداث بوستان و یا ورزشگاه و یا ورزشگاه و یا یک مرکز آموزشی اولویت دارد.
وی با اشاره به بودجه ریزی مشارکتی گفت: بودجه‌ریزی مشارکتی در دنیا تجربه شده است. باید در مدیریت شهری باید از روش‌های نوین سیاستگذاری در حکمرانی مشارکتی استفاده کنیم و مردم را در تصمیم‌گیری‌های خود دخیل کنیم.
این کاندیدای شورای اسلامی شهر تهران، ری و تجریش ادامه داد: علاوه بر اینکه تعریف پروژه ها، تصویب برنامه و بودجه سالانه می‌تواند بر اساس نظرات مردم در سامانه جمع سپاری صورت گیرد، میتوان انتصابات و صدور احکام مسئولیتی مثل شهرداران مناطق و شهرداری‌های نواحی هم بر اساس نظرات مردم صورت گیرد.
مظفر در ادامه توضیح داد: بدین معنا که در سامانه جمع سپاری بخشی در خصوص ارزیابی عملکرد مدیران اختصاص یابد و مردم بتوانند میزان عملکرد مدیران خود را رتبه بندی کنند که اگر یک شهردار ناحیه و منطقه از رتبه کمتری برخوردار بود و نتوانست رضایت مردم را در یک بازه زمانی معقول جلب کند، امکان ادامه مسئولیت در آن جایگاه شغلی را نداشته باشد و در سطوح پایین تر فعالیت داشته باشد، با این شیوه جلب رضایت مردم یکی از دغدغه های جدی مدیران شهری می شود.
مظفر اظهار کرد: اکنون شرکت‌های خصوصی از مردم نظرسنجی می‌کنند و نظرات مردم را به لحظه دد گسب و کار خود دخیل می‌کنند. همچنین این شرکت‌ها پرسنل خود را از طریق مردم رتبه بندی می‌کنند؛ اگر پرسنل شرکت های خصوصی با مردم برخورد مناسبی نداشته باشند و یا نتوانند وزارت مردم را جلب کنند منجر به ضربه و خسارت مالی به آن شرکت می‌شود.
وی افرود: عملکرد نامناسب و بد مسئولین کشور لطمه جدی به سرمایه اجتماعی نظام وارد می‌کند؛ لذا در سامانه جمع‌سپاری می‌توانیم عملکرد مسئولین شهر را رتبه‌بندی کنیم.
مظفر با اشاره به ایده راه اندازی سامانه تامین مالی جمعی گفت: یکی دیگر از ایده‌های من در حوزه مدیریت شهری است. مردم در این سامانه می‌توانند سهامدار پروژه‌های خدماتی و رفاهی مناطق خود باشند. با توجه به بودجه‌های محدودی که شهرداری دارد، ما بتوانیم با سرمایه‌های مردم خرد تامین مالی کنیم.
وی در ادامه تشریح کرد: به‌طور مثال مردم می‌توانند در تأسیس و راه‌اندازی یک ورزشگاه در محله خود سرمایه‌گذاری کنند، جمعی از سرمایه‌گذاری‌های خرد مردم می تواند سبد سرمایه گذاری احداث یک مجموعه خدماتی و ورزشی را تشکیل دهد و مردم سهامدار ورزشگاهی باشند که خود و خانوادهایشان از آن استفاده می‌کنند.
مظفر اظهار کرد: مدل‌های مختلفی در خصوص مدیریت شهری وجود دارد که می‌تواند در شورای شهر آینده مورد توجه قرار بگیرد.
وی در خصوص تصویر کلی از شورای شهر فعلی بیان کرد: این شورا بیشتر به مسائل حاشیه‌ای پرداخته و دارای رویکرد سیاسی است. شورای شهر به جای کارهای سیاسی باید سیاستگذاری به نفع مردم کند. این سیاستگذاری باید کیفیت زندگی مطلوب‌تری را در مسیر رشد و تکامل انسان‌ها را فراهم کند.
مظفر گفت: اگر تصویر ما از شورای شهر فعلی تغییر نام خیابان ها و معابر با رویکرد سیاسی است، شورای شهر آتی باید به دنبال تحقق خواسته های مردم از طریق حکمرانی مشارکتی، اولویت دادن به ترجیحات مردم از طریق سامانه جمع‌سپاری باشد و به جای اینکه مردم صرفاً مخاطب و خدمات گیرنده تلقی بشوند، تصمیم گیرنده واقعی در عرصه مدیریت شهری باشند.
انتهای پیام/
ارسال نظر