به گزارش
تهران پرس، دکتر نصرالله شفیعی در یاداشتی نوشت:
خداوند در قرآن میفرماید:
إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ
(رعد/۱۱)
[در حقیقت، خدا حال قومى را تغییر نمىدهد تا آنان حال خود را تغییر دهند].
این آیه در قدرت انتخاب و اختیار انسان صراحت دارد. برخلاف برخی از مذاهب اسلامی که با استنباطهای غلط از آیات قرآن اعتقاد به جبری بودن سرنوشت انسان دارند، بسیاری از آیات قرآن به قدرت اختیار و انتخاب انسان صراحت دارند.
خداوند میفرماید:
إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا
(انسان/۳)
[ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد (و پذیرا گردد) یا ناسپاس!]
خداوند برای مهندسی زندگی انسان دو نوع هدایت در نظر گرفته است. هدایت تکوینی و هدایت تشریعی. هدایت تکوینی را به طور کامل بر عهده خود گذاشته است. بدین معنا که سیستم بدنی انسان را به گونهای طراحی کرده است که اعضا و جوارح انسان بدون اراده و خواست انسان وظیفه خود را میدانند و به همان مسیری میروند که که خدا در نهاد آنها قرار داده است. قلب، کلیه، معده و سیستم گوارشی و سایر اعضای بدن هر کدام به طور دقیق به وظیفه خود عمل میکنند.
خداوند میفرماید:
قَالَ رَبُّنَا الَّذِی أَعْطَىٰ کُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ
(طه/۵۰)
[گفت: «پروردگار ما کسى است که هر چیزى را خلقتى که درخور اوست داده، سپس آن را هدایت فرموده است.»]
جسم انسان نیز در مجموعه چنین هدایت عامه قرار میگیرد.
هدایت تشریعی آن نوع هدایت است که خداوند با فرستادن پیامبران مسیر هدایت انسان را که بر اختیار انسان بنا شده است مشخص میسازد.
در هدایت تشریعی این انسان است که با اراده خود تصمیم میگیرد که چه مسیری را برگزیند، راه حق و دستیابی به سعادت را انتخاب کند یا باطل را برگزیند و به بیراهه رود و از ظرفیتهایی که خداوند برای کمال او در نظر گرفته است بیبهره بماند.
خداوند با همه دستورالعملها و رهنمودهایی که توسط شایستگان برگزیده خود برای انسان قرار داده است بر اساس سنت خویش که بر انسان ساری و جاری است انتخاب این راه درست را بر عهده خود انسان گذاشته است. اگر چنانچه انسان به هر دلیلی نتوانست از این ظرفیت به خوبی استفاده کند همه عواقب سوء آن دامن خود او را خواهد گرفت. خداوند در این زمینه با کسی تعارف ندارد.
این مسئله تا آنجا اهمیت دارد که پس از رحلت پیامبر بزرگ خدا صلوات الله علیه و آله، وقتی مردم نتوانستند یا نخواستند با ولی خدا و امام جامعه خویش همراهی کنند و او را تنها گذاشتند همه خسارتهای این کژراهه دامن آن مردم و حتی ملت های بعد را نیز در برگرفت و تاکنون نیز ادامه دارد.
انتخابات در نظام جمهوری اسلامی برگرفته از همان سنت الهی برای حاکمیت انسان بر سرنوشت خویش است. این انتخابات و تعیین فرد اصلح در راستای همان رسالت تشریعی است که خداوند برای انسان با ارسال پیامبران در نظر گرفته است.
اگر انسان با الهام از آموزههای دینی انتخاب درستی کرد قطعأ به نتایج مثبت آن نیز دست پیدا خواهد کرد. از سوی دیگر به هر دلیلی اگر انتخاب درستی نکرد همه عوارض و پیامدهای سوء آن نصیبش خواهد شد. این تجربه تلخ را در هشت سال گذشته،
ملت ایران به خوبی با عمق وجود خویش لمس کرده است. خسارتهای فراوانی که در طول چندسال اخیر به کشور و ملت ایران وارد شد به سادگی قابل جبران نخواهد بود. دولتی بسیار توانمند و صاحب تجربه و کارآمد میخواهد تا بتواند هم عقبماندگیهای تحمیلشده در این چند سال را جبران کند و هم بتواند کشور را به پیشرفت برساند و پاسخگوی مطالبات مردم باشد.
باز هم تأکید میکنم سعادت و شقاوت انسانها به اراده خودشان بستگی دارد.
تردیدی وجود ندارد که اگر انسان صادقانه در راه خدا تلاش کند خداوند او را به مقصد میرساند.
خداوند میفرماید،:
وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ
(عنکوبت/۶۹)
[کسانى را که در راه ما مجاهدت کنند، به راههاى خویش هدایتشان مىکنیم، و خدا با نیکوکاران است].
سخن آخر بکوشیم با انتخاب صحیح سرنوشت خویش را به خوبی رقم بزنیم.
انتهای پیام/الف